Desiree poznaje bliźniaków jednojajowych - Dennisa i Albina, którzy są do siebie podobni, jak dwie krople wody. Zakochuje się z wzajemnością w Dennisie i przez okres dwóch lat spotykają się, o czym nie mają pojęcia jej rodzice. Wydaje się, że ma mnóstwo czasu na poinformowanie ich o swoim związku, jednak zanim to czyni ukochany chłopak ginie w wypadku samochodowym. Jest to dla niej wielkim ciosem, z którego nieprędko wróci do równowagi. Nieocenioną pociechą jest dla niej Albin jednocześnie czerpiący korzyści z tego układu. Sam nie może się odnaleźć w sytuacji utraty bliźniaczej połówki.

Bohaterka zaczyna mieć problemy z chodzeniem, co rozpoczyna nieznośny ból kostki błędnie zdiagnozowany prowadzący do bezwładu obydwu kończyn dolnych. Dziewczyna pomimo tego ma silną wolę przetrwania, zaciekle walczy z ogólnie przyjętym założeniem, że objawy mają podłoże natury psychicznej, że istnieje jakaś wewnętrzna blokada uniemożliwiająca jej chodzenie. Zbyt wiele spadło na wątłe ramiona młodej kobiety, ale radzi sobie z tym nadzwyczaj dobrze. Oczywiście, że przechodzi momenty załamania, ale szybko stawia czoło każdemu wyzwaniu. Planuje z Albinem założyć szczęśliwą rodzinę, podejmuje studia języka duńskiego, przy czym dotyka ją kolejny cios - narzeczony nigdy nie wybudza się ze śpiączki, w którą zapada po rutynowej operacji kolana.

Kiedy nareszcie zostaje zdiagnozowana prawidłowo dowiaduje się z brutalną wręcz szczerością, że nie ma nadziei na poprawę. Wciąż walczy o swoje życie, przeprowadza się do własnego mieszkania przystosowanego dla osoby niepełnosprawnej a nawet zapisuje się na kurs prawa jazdy pragnąc być niezależną od nikogo na tyle, na ile to możliwe w tych okolicznościach.

Podczas ostatniej lekcji jazdy przed egzaminem taranuje ich autem zupełnie przypadkowy kierowca. Żaden z uczestników stłuczki nie odnosi poważniejszych obrażeń, za to mniej szczęścia ma nasza bohaterka, która zostaje sparaliżowana całkowicie i nie ma czucia w całym ciele. Po pewnym czasie objawy ustępują, jednak nie odzyskuje sprawności sprzed wypadku.

"Wydawało się, że Desiree po każdym kolejnym nieszczęściu jest silniejsza, jak gdyby wzrastała po każdym cierpieniu, jakie ją spotyka" - strona 136 książki.

Heidi Hassenmuller opisuje fakty autentyczne z niesamowitym wręcz wyczuciem i wrażliwością. Prezentuje nam przeogromną siłę charakteryzującą bohaterkę, która w najtrudniejszym momencie swojego życia nie chce i nie potrafi się poddać. Pragnie nieść pociechę wszystkim mającym problemy przerastające ich odporność psychiczną czy fizyczną. Przekonuje, że na każdą niedyspozycję znajdzie się jakaś rada.

"Desiree czyli czas próby" to książka niezwykle wartościowa pod każdym względem, po przeczytaniu której wpadłam w zadumę nad różnymi aspektami życia. Przede wszystkim jest warta przeczytania i zastanowienia, jak nasze problemy prezentują się wobec tych, które przydarzyły się Desiree? Może nauczy nas zachować odpowiedni dystans do pewnych spraw, na które nie mamy wpływu? A w sytuacji, kiedy przydarzy się coś złego powinniśmy naśladować Desiree i jej podejście do przeciwności losu.

Desiree poznaje bliźniaków jednojajowych - Dennisa i Albina, którzy są do siebie podobni, jak dwie krople wody. Zakochuje się z wzajemnością w Dennisie i przez okres dwóch lat spotykają się, o czym nie mają pojęcia jej rodzice. Wydaje się, że ma mnóstwo czasu na poinformowanie ich o swoim związku, jednak zanim to czyni ukochany chłopak ginie w wypadku samochodowym. Jest to...