Przeczytałam tą książkę tylko z tego względu, że w księgarni natknęłam się na jej drugą część i zdała mi się całkiem ciekawa. Nie miałam jednak pojęcia, że w pierwszej jest mowa o jakichkolwiek smokach, póki nie dostałam jej we własne ręce. Nie natknęłam się wcześniej na tego typu książkę za co ma u mnie plusa. Było w niej wiele wątków pobocznych, ale z rozczarowaniem stwierdzam, że zaintrygowały mnie dużo bardziej niż główny, z tego względu, że był on trochę nazbyt oczywisty i oklepany. Rzuciło mi się także w oczy kilka absurdalnych i wykluczających się wzajemnie rzeczy, które udało mi się wyśledzić uważnie czytając tę książkę. Zakończenie było według mnie trochę naciągane i aż nazbyt kolorowe. Było też jednak wiele jasnych stron tej opowieści. Napisana była bardzo prostym językiem, przez co czytelnik nie ma problemu z jej odbiorem. Widać było wyraźne rozgraniczenie pomiędzy przyjaznymi, a srogimi postaciami. W książce znalazły się zarówno zabawne, smutne, jak i wzruszające momenty. Myślę, że pod względem uczuć autorzy spisali się na medal. Nie jest to jednak książka, którą zapamiętam na długo, ale może kiedyś sięgnę po jej drugą część. Całkiem przyjemna lektura.

Przeczytałam tą książkę tylko z tego względu, że w księgarni natknęłam się na jej drugą część i zdała mi się całkiem ciekawa. Nie miałam jednak pojęcia, że w pierwszej jest mowa o jakichkolwiek smokach, póki nie dostałam jej we własne ręce. Nie natknęłam się wcześniej na tego typu książkę za co ma u mnie plusa. Było w niej wiele wątków pobocznych, ale z rozczarowaniem...