Niezwykle poruszająca, momentami przerażająca i rozdzierająca serce. Taką właśnie była dla mnie powieść ,,Złodziejka Książek''.
Na początku tę pozycję Markusa Zusaka omijałam szerokim łukiem. Powód był bardzo prosty. Historie sięgające i opisywujące czasy drugiej wojny światowej są dla mnie zbyt smutne i przerażające, ulokują się gdzieś głęboko w mojej głowie, co z kolei sprawia, że wieczorami nie mogę zasnąć. Z pewnością wiele osób przeżywa coś podobnego, np. po przeczytaniu ,,Kamieni na Szaniec''. Dlatego też będąc w księgarniach i wielokrotnie trzymając Złodziejkę w rękach nigdy jej nie kupiłam. Los jednak chciał, że moja mama widząc mnie wielokrotnie z tą książką kupiła mi ją jako prezent pod choinkę. A zatem nie miałam wyboru. Musiałam ją w końcu przeczytać.
I przeczytałam. Tylko, że Liesel, główna bohaterka, towarzyszła mi jeszcze długo po skończeniu lektury.
Historia wyżej wymienionej małej dziewczynki opisywana jest z perspektywy samej Śmierci, która towarzyszy Liesel nieustannie i opowiada nam jej tragiczną historię, przepełnioną przykrymi doświadczeniami i licznymi troskami. Niekiedy jednakże zdarzają się zabawne przygody dziewczynki, które sprawiają, że czytając mogłam zapomnieć o tym, że akcja dzieje się w czasach największej nienawiści XX wieku.
Nie będę tutaj opisywać innych postaci, takich jak np. Rudy, gdyż uważam, że nie ma to większego sensu. Trzeba po prostu tę książkę przeczytać i wszystkich jej bohaterów poznać osobiście.
Lekturę oczywiście polecam gorąco, ale ostrzegam, że jest niezwykle smutna i dołująca.

Niezwykle poruszająca, momentami przerażająca i rozdzierająca serce. Taką właśnie była dla mnie powieść ,,Złodziejka Książek''.
Na początku tę pozycję Markusa Zusaka omijałam szerokim łukiem. Powód był bardzo prosty. Historie sięgające i opisywujące czasy drugiej wojny światowej są dla mnie zbyt smutne i przerażające, ulokują się gdzieś głęboko w mojej głowie, co z kolei...