Parę dni przed moimi urodzinami zadzwoniła do mnie moja przyjaciółka aby spytać się co chcę w prezencie .Długo nie musiałam się zastanawiać i powiedziałam , że najbardziej ucieszyłabym się z książki .Po jakimś czasie oddzwoniła i spytała się czy czytałam Igrzyska Śmierci .Powiedziałam , że nie , ale wszyscy mówią o tej książce i , że z chęcią ją przeczytam .Po dwóch dniach nastały moje urodziny .W tym czasie akurat były rekolekcję ( prezencik dla mnie :D ) , a ja byłam umówiona z koleżankami , ze od razu po kościele idziemy do galerii ;P Więc prezenty wręczyły mi przed pójściem na mszę .Najbardziej cieszyłam się z książki i oglądałam ją całą mszę . Nie mogłam się doczekać aż zacznę ją czytać .Kiedy wróciłam do domu ( wraz z moją kuzynką , która u mnie nocowała ) od razu zaczęłam czytać Igrzyska .Po pierwszych piętnastu stronach nie rozumiałam książki ,ale później się w niej zakochałam .Była to miłość do tego stopnia , że przez następny dzień chodziłam i czytałam ksiązkę .Tego dnia byłam akurat na zajęciach i przez całe zajęcia czytałam po kryjomu ( to były takie wykłady ) .Po niecałych dwóch dniach skończyłam czytać.Nigdy żadna książka do tego stopnia mnie nie wciągnęła .Mam parę ulubionych książek , ale żadna nie była dla mnie całym życiem .A ta owszem .To cudna historia .Piękny zamysł autorki .Jednak jeśli czyta ją człowiek , który jej nie rozumie to nie zrozumie też przesłania.( Ja jestem taka osobą , która uważa , że każda książka ma swoje przesłanie ;) ) .Dlatego nie mogę jej polecić każdemu .Mogę tylko powiedzieć , że to była jedyna książka podczas , której czytania płakałam .

Parę dni przed moimi urodzinami zadzwoniła do mnie moja przyjaciółka aby spytać się co chcę w prezencie .Długo nie musiałam się zastanawiać i powiedziałam , że najbardziej ucieszyłabym się z książki .Po jakimś czasie oddzwoniła i spytała się czy czytałam Igrzyska Śmierci .Powiedziałam , że nie , ale wszyscy mówią o tej książce i , że z chęcią ją przeczytam .Po dwóch dniach...