Trochę trudno mi ocenić „Powrót nauczyciela tańca". Co w nim mi się podobało, to śledztwo, intryga kryminalna nawiązująca do II wojny światowej. Większość wydarzeń i splotów została przekonująco wyjaśniona, akcja prowadzona była na sposób skandynawski, a więc bez pośpiechu, ale skutecznie i do przodu, odsłaniała w wystarczającym tempie kolejne nitki albo też wypychała ku wierzchowi nowe. Co nie do końca mnie przekonało to watek jednego ze zbrodniarzy wojennych- Lehmanna. Jakoś nijak miał się do całej treści książki, autor nie umiał przekonująco nawiązać do niego więc w moim odczuciu prolog był tutaj tylko przyłatany. Ale zajmował tak mało miejsca, że nie miałam z tym większego problemu. Gorzej rzecz ma się ze Stefanem, głównym bohaterem książki. Już inni czytelnicy zauważyli, że jest on w jakimś stopniu cieniem Wallandera, a ja zgadzam się z tymi wrażeniami. Ale to jedna nielicznych wad powieści, więc lektura „Powrotu…" nie bardzo na tym straciła. Ogólne moje wrażenia są na tak.

Trochę trudno mi ocenić „Powrót nauczyciela tańca". Co w nim mi się podobało, to śledztwo, intryga kryminalna nawiązująca do II wojny światowej. Większość wydarzeń i splotów została przekonująco wyjaśniona, akcja prowadzona była na sposób skandynawski, a więc bez pośpiechu, ale skutecznie i do przodu, odsłaniała w wystarczającym tempie kolejne nitki albo też wypychała ku...