Muszę przyznać, że książki Longa nadają naszej parze bohaterów więcej kolorów. Autor przedstawia oprócz ciekawej fabuły relacje jakie są pomiędzy krasnoludzkim Zabójcą a jego ludzkim Spamiętywaczem. W tej części nasi bohaterowie wracaj do Nuln – miasta gdzie de facto są poszukiwani. Po powrocie zza morza okazuje się, że mają wyruszyć wojska do Middenheim, tam również udaje się ich przyjaciel i Zabójca Malakai Makaisson oraz statek powietrzny Duch Grungniego. Jednak w trakcie przygotowań dochodzi do sabotażu w Akademii Artylerii przy testach działa które ma być przewiezione do tej ludzkiej fortecy. Po krótkim śledztwie okazuje się że we wszystko zamieszany jest złowrogi kult Chaosu. Do pomocy naszym bohaterom rusza nie kto inny jak Ulrika i jej nieumarłe zastępy. Czy uda im się powstrzymać kultystów?
To już chyba dziewiąta część przygód naszych bohaterów. Musze powiedzieć, że fabuła mnie tutaj trochę zaskoczyła. Autor jak widać nadal jest w formie. Nie mogę się doczekać na kolejne przygody. Autor także poświęcił trochę miejsca aby w ciekawy sposób przedstawić tworzenie dział imperialnych. Ta książka to także kopalnia pomysłów dla mistrzów gry.

Muszę przyznać, że książki Longa nadają naszej parze bohaterów więcej kolorów. Autor przedstawia oprócz ciekawej fabuły relacje jakie są pomiędzy krasnoludzkim Zabójcą a jego ludzkim Spamiętywaczem. W tej części nasi bohaterowie wracaj do Nuln – miasta gdzie de facto są poszukiwani. Po powrocie zza morza okazuje się, że mają wyruszyć wojska do Middenheim, tam również udaje...

Podczas czytania czułem się jakby autor pisał idealny scenariusz pod sesję gry w rpg-a. To nie jest zarzut, po prostu takie miałem wrażenie.
Powrót do znanego nam Nuln, powrót starych znajomych. Ogólnie bardzo fajna część cyklu. Jako że nie oczekuje misternych, wielowątkowych intryg po tych książkach, fabuła mnie nie rozczarowała.
Jedyne zarzuty to dość chaotyczna ostatnia potyczka i takie ucięte zakończenie. Pomimo tego fajnie się czytało i na pewno sięgnę po kolejną część.

Podczas czytania czułem się jakby autor pisał idealny scenariusz pod sesję gry w rpg-a. To nie jest zarzut, po prostu takie miałem wrażenie.
Powrót do znanego nam Nuln, powrót starych znajomych. Ogólnie bardzo fajna część cyklu. Jako że nie oczekuje misternych, wielowątkowych intryg po tych książkach, fabuła mnie nie rozczarowała.
Jedyne zarzuty to dość chaotyczna...

Uniwersum Warhammera znam z dawnych czasów gier fabularnych. To moje pierwsze zetknięcie z książkami osadzonymi w tym świecie.
Nie zacząłem od początku cyklu (ta książka wpadła mi po prostu w ręce),nie przeszkodziło mi to jednak dobrze się bawić. Nie oczekiwałem wysublimowanej fantasy i słusznie. Trochę hack&slash, trochę magii, chaos, spaczeń, runiczne miecze i topory :)
Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Mam chęć na więcej, tym razem zacznę od początku, żeby poznać całą historię Gotreka i Felixa.

Uniwersum Warhammera znam z dawnych czasów gier fabularnych. To moje pierwsze zetknięcie z książkami osadzonymi w tym świecie.
Nie zacząłem od początku cyklu (ta książka wpadła mi po prostu w ręce),nie przeszkodziło mi to jednak dobrze się bawić. Nie oczekiwałem wysublimowanej fantasy i słusznie. Trochę hack&slash, trochę magii, chaos, spaczeń, runiczne miecze i topory :)...

Moja skala: 8,7

Nuln.
Skaveny.
Kryminalne zagadki.
MAKAISSON!
ZAKOŃCZENIE!!

Nathan Long trzyma wysoki poziom. 8,7 ode mnie, choć przyznam że lekko zalatuje mi tutaj Zabójcą Skavenów. Jednak to nie jest absolutnie na minus. Jeśli mamy się na kimś wzorować, wzorujmy się na najlepszych. A Zabójca Skavenów to mocna 'dziewiątka' od Williama Kinga. Nathan Long w swoim własnym Nuln miesza, dodaje, poprawia, ale absolutnie nie kopiuje. Wystarczy wrzucić chronologię do kosza i przeczytać Zabójcę Ludzi zaraz po Zabójcy Skavenów.

Już samo pojawienie się Makaissona zasługuje na mocne 8 (ja wiem, to jakiś bromance z mojej strony, ale nic nie poradzę że wręcz uwielbiam tę postać). Tymczasem mamy tu jeszcze maga z kolegium ognia, mamy intrygę godną dobrego kryminału i to miodne zakończenie...kolejna część sagi G&F zasługująca na morze pochwał.

Moja skala: 8,7

Nuln.
Skaveny.
Kryminalne zagadki.
MAKAISSON!
ZAKOŃCZENIE!!

Nathan Long trzyma wysoki poziom. 8,7 ode mnie, choć przyznam że lekko zalatuje mi tutaj Zabójcą Skavenów. Jednak to nie jest absolutnie na minus. Jeśli mamy się na kimś wzorować, wzorujmy się na najlepszych. A Zabójca Skavenów to mocna 'dziewiątka' od Williama Kinga. Nathan Long w swoim własnym...

Jak w poprzedniej części wrażenia ogólnie bardzo pozytywne, ale widać że ten autor mniej dba o logiczność świata a bardziej o widowiskowość. Motywacja fabularna finału jest miejscami bezsensu, motywacje głównego antagonisty szyte grubymi nićmi. Ogólnie cała książka to intryga i historia 8/10 ale 2 ostatnie rozdziały to może 4,5/10 jeśli ktoś dba żeby poza epickością wydarzenia miały też sens. Gdyby uznać styl pisania jako metaforyczną osobę to po zmianie autora stała się ona bardziej żywiołowa i aktywna ale kosztem kilku punktów IQ. I tak jak wcześniejsze powieści były 7 albo 8/10 tak tu 2 książka z kolei solidna 6 to max.

Jak w poprzedniej części wrażenia ogólnie bardzo pozytywne, ale widać że ten autor mniej dba o logiczność świata a bardziej o widowiskowość. Motywacja fabularna finału jest miejscami bezsensu, motywacje głównego antagonisty szyte grubymi nićmi. Ogólnie cała książka to intryga i historia 8/10 ale 2 ostatnie rozdziały to może 4,5/10 jeśli ktoś dba żeby poza epickością...

Nudzi pod koniec, ale daje się czytać. Dla fanów serii.

Nudzi pod koniec, ale daje się czytać. Dla fanów serii.

Powrót do Nuln i tytuł trochę mylący :D

Powrót do Nuln i tytuł trochę mylący :D

Ciekawa intryga, która byłaby o niebo ciekawsza, gdyby nie okładka książki.
Dodam jeszcze, ze fajnie widzieć znowu Makaissona i miasto Nuln, chociaż Nuln jest moim zdaniem dużo lepiej przedstawione w Zabójcy Skavenów.

Ciekawa intryga, która byłaby o niebo ciekawsza, gdyby nie okładka książki.
Dodam jeszcze, ze fajnie widzieć znowu Makaissona i miasto Nuln, chociaż Nuln jest moim zdaniem dużo lepiej przedstawione w Zabójcy Skavenów.

Przesyt wydarzeń i przeciwników pod koniec książki psuje ogólne wrażenie, ale zła nie jest.

Przesyt wydarzeń i przeciwników pod koniec książki psuje ogólne wrażenie, ale zła nie jest.

Ogólnie nie jest źle, ale autor aż za bardzo zrzyna z "Zabójcy Skavenów" bo "tło" mamy praktycznie takie samo. Mało ciekawych zwrotów akcji - raczej wszystko do przewidzenia.
Najgorszy jest imo finał. Żal było czytać.

Ogólnie nie jest źle, ale autor aż za bardzo zrzyna z "Zabójcy Skavenów" bo "tło" mamy praktycznie takie samo. Mało ciekawych zwrotów akcji - raczej wszystko do przewidzenia.
Najgorszy jest imo finał. Żal było czytać.