Jestem świeżo po skończeniu czytania, więc trudno mi z siebie wydusić coś więcej, niż okrzyk : to jest intrygująca, dojrzała i niezwykła książka!

Postaram się jednak ogarnąć i napisać parę słów, aczkolwiek to jest trudne po tak emocjonującym zakończeniu.
Zacznijmy od stylu autorki, który jest...na bardzo wysokim poziomie. Pani Oliver tworzy barwne opisy, niesamowite porówniania, czyta się niezwykle przyjemnie. Dawno nie zetknęłam się z tak dobrym i kolorowym stylem, także wielki plus i uznanie!
Po drugie fabuła. Strasznie mi się spodobała koncepcja wyleczenia się z choroby, jaką jest miłość, a tym samym stania się obojętną skorupą. W dodatku cała akcja jest przemyślana i ciekawie przedstawiona.
Po trzecie, Lena. Autorka miała wspaniały pomysł, jeśli chodzi o jej kreację. Wpierw nieśmiała, uległa, pragnąca zabiegu, a pod wpływem Aleksa, stała się odważną, buntowniczą i mądrą. Naprawdę podziwiam tę metamorfozę.
Po czwarte, ciekawe urywki z różnych ksiąg i kawałki praw, które co rodział były nam serwowane. Interesujący i osobliwy pomysł. Ja zawsze z chęcią je czytałam.
I po piąte - miłość Leny i Aleksa. Ich uczucie budziło się powoli, pogłębiało się, pozwalało bohaterom dojrzeć do niej. Ich wątek bardzo przypadł mi do gustu.
Właściwie w tej książce nie ma czegoś, co by mi się nie spodobało. Myślę, że ,,delirium'' zasługuje na wiele gwiazdek(co właśnie ukazałam w swojej ocenie), a także uczy nas doceniać miłość.

POLECAM!

Jestem świeżo po skończeniu czytania, więc trudno mi z siebie wydusić coś więcej, niż okrzyk : to jest intrygująca, dojrzała i niezwykła książka!

Postaram się jednak ogarnąć i napisać parę słów, aczkolwiek to jest trudne po tak emocjonującym zakończeniu.
Zacznijmy od stylu autorki, który jest...na bardzo wysokim poziomie. Pani Oliver tworzy barwne opisy, niesamowite...