Pamiętacie może jeszcze, jak opowiadano wam bajki na dobranoc? Ta książka jest wprost idealna, by powrócić na chwilę do tamtych czasów i pozwolić pani Dorocie snuć swoją opowieść. Wielu użytkowników LC zapewne ma już własne dzieci, więc polecam ją także im, tak na zaś, gdyby "Czerwony Kapturek", "Świnki trzy" i "Królewna Śnieżka" już obrzydły latoroślom.

Poza walorami w postaci nienachalnej edukacji i przekazywania dobrych wartości, książka oferuje piękny styl starego, dobrego gawędziarstwa. Większość opiera się na opisach, nieliczne dialogi są odrobinę nienaturalne i nie przeszłyby w zwykłej powieści fantasy, służą jedynie potwierdzeniu opisów. Ładnych opisów.

"Córka Czarownic" była też wspaniałą odskocznią od tych wszystkich zachodnich magów, zdeterminowanych do używania magii w celach militarnych, ew. leczniczych (ale to rzadko i ciągle jest to sprawa energetyczna). W powieści Terakowskiej mamy stare, dobre, słowiańskie wiedźmy-zielarki - bez domu, rodziny, wieku, jedyne ze służbą wobec świata i swych sióstr. Takie, co to mogą wyleczyć z ciężkiej choroby albo zamienić w ropuchę.

Fabuła trochę kryształkowa. Wykorzystane zostały wszystkie wspomniane motywy, od proroctwa, po Pustelnika. Historia jest chronologiczna, główną bohaterkę obserwujemy od najmłodszych lat. Psychologia dziecka i nastolatki są świetnie przedstawione.

Miałam tego farta czytać ze starego wydania, z pożółkłymi stronami. Nawet nie macie pojęcia, ile to dodaje książce. Szkoda tylko, że nie dodrukowały się cztery strony i musiałam szukać e-booka.

Ale polecam.
Na długo zostaje w pamięci.

Pamiętacie może jeszcze, jak opowiadano wam bajki na dobranoc? Ta książka jest wprost idealna, by powrócić na chwilę do tamtych czasów i pozwolić pani Dorocie snuć swoją opowieść. Wielu użytkowników LC zapewne ma już własne dzieci, więc polecam ją także im, tak na zaś, gdyby "Czerwony Kapturek", "Świnki trzy" i "Królewna Śnieżka" już obrzydły latoroślom.

Poza walorami w...