Przyznaję się bez bicia, że "Dialogi" mnie przerosły. Taki przeciętny zjadacz chleba jak ja nie może się równać z umysłem Lema.
Konwersacja dwóch filozofów, będących rozmówcami w książce pana Stanisława napisana jest językiem trudnym do zrozumienia dla laików. Wszystko niby jest tłumaczone przez Filonusa nieszczęsnemu Hylasowi, wszystko daje się układać w głowie. Z czasem i trudne słownictwo nie razi.
Niestety po dość prostych początkach, tematyka zbiega się na trudniejsze tematy, wymagające sporo dodatkowej wiedzy, a przede wszystkim chęci do poznawania zagadnień.
Starałem się jak mogłem, ale w pewnym momencie ugrzązłem, zacząłem się łapać na ponownym czytaniu tych samych fragmentów, traciłem wątek.
Doceniam wartość merytoryczną "Dialogów", ale niestety nie jest to lektura dla kogoś zabieganego. Wymaga sporo czasu i niemałego skupienia.
Zamierzam ją podjąć raz jeszcze w nieco spokojniejszym etapie życia, na chwile obecną odstawiam ze skromną oceną.

Przyznaję się bez bicia, że "Dialogi" mnie przerosły. Taki przeciętny zjadacz chleba jak ja nie może się równać z umysłem Lema.
Konwersacja dwóch filozofów, będących rozmówcami w książce pana Stanisława napisana jest językiem trudnym do zrozumienia dla laików. Wszystko niby jest tłumaczone przez Filonusa nieszczęsnemu Hylasowi, wszystko daje się układać w głowie. Z czasem...