Nieuchronnie zbliża się Zjazd Gnieźnieński. Cesarz Otton III niecierpliwie wygląda czasu wyjazdu. Wie, że dla Cesarstwa będzie to chwila chwały, chwila pełna spełnionych marzeń i wielkich idei. Z drugiej strony książę Bolesław robi co może aby godnie ugościć monarchę. Zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji i korzyści jakie mogą przynieść jegu krajowi i jemu samemu. Tylko tak może zaistnieć Państwo Leśnych Polan.

Troszkę zwlekałem z przeczytaniem tej jednej z pierwszych książek Elżbiety Cherezińskiej. Wolałem zacząć przygodę z jej powieściami od tych bardziej uznanych dzieł. I tak przyszła pora na "Grę w Kości". Tym co od razu rzuciło mi się w oczy to trochę inny rodzaj narracji w rozdziałach i lżejsze podejście do tematu, co naturalnie widać. Muszę także stwierdzić, iż jest to najsłabsza z przeczytanych przeze mnie książek autorki, ale nie zmienia to faktu, że nadal miałem do czynienia dobrze napisaną i trzymającą się faktów literaturą historyczną. Ciekawie w powieści wyglądają relacje Ottona z Bolesławem Chrobrym. Są one pełne wzajemnego szacunku i podziwu, mimo zdecydowanych różnic w charakterach. O ile dobrze czytało mi się rozdziały z księciem Bolesławem, to już nieco mniej przypadły mi do gustu te poświęcone Ottonowi. Sam nie wiem czemu. Może za dużo było w nich podniosłości.

Jedną z zalet tego dzieła jest też styl pisarski pani Cherezińskiej. Nieco teatralny, pełen dobrych dialogów i kobiecej wrażliwości. Tempo akcji nie leci tu z szybkością ferrari, a zdaję się czasami zatrzymywać w miejscu by potem szybko przeskoczyć dalej. Dużo tu zagrywek politycznych i religijnych, lecz nie bez przesytu. Nie każdemu się to spodoba, ale myślę, że warto poświęcić czas na lekturę tejże opowieści. W końcu nie mamy za dużo powieści historycznych na naszym rodzimym rynku, a jest to pozycja w której historie oraz postacie z przeszłości ożywają na naszych oczach i zdają się nam przez to bardziej ludzcy.

Nieuchronnie zbliża się Zjazd Gnieźnieński. Cesarz Otton III niecierpliwie wygląda czasu wyjazdu. Wie, że dla Cesarstwa będzie to chwila chwały, chwila pełna spełnionych marzeń i wielkich idei. Z drugiej strony książę Bolesław robi co może aby godnie ugościć monarchę. Zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji i korzyści jakie mogą przynieść jegu krajowi i jemu samemu. Tylko tak...