Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Raz przebaczyć zdrajcy to łaska. [...] drugi raz to słabość.

Wojna wyzwala w człowieku bestię, ale tylko tę, którą nosi w sobie od urodzenia.

Lepiej mieć niezasłużona sławe skurczybyka niż zasłużoną idioty

[…] niech tylko jeden człowiek zna twój jeden sekret, wówczas ty obdarzysz swymi kłopotami wielu, ale żaden z nich nie będzie znał wszystkich.

Zaszczyty potrafią bardziej ciążyć niż kij żebraczy. Kijem przynajmniej podeprzesz się w drodze, a słuchając pochlebstw, drogę możesz zgubić. Nawet w świetle cesarskiej chwały zdarza się zabłądzić".

Oczy widzą to, co podpowiada dusza.

Widać prawdą jest, że śmierć zadana ręką bohatera jest słodsza niż życie..

Religia to sprawa państwowa. Ale wiara to rzecz prywatna, intymna niemalże.

Bo jak się kuje podkowy, to od razu z jednego kawałka. Nagrzewa się, wygina, chwila machania młotkiem i jest. A jak ma powstać miecz, to kowal kuje, kuje i chłodzi żelazo. Później kuje, kuje i chłodzi. I tak po wielokroć.

W narodzinach i śmierci cesarzy nie ma nic osobistego. W ich życiu również.

lud tak czci władcę, jakim go widzi.

Historia to polityka, tyle że widziana z dystansu. Historia to ludzie, których ożywiamy, wyciągając spod płyt grobowców. Nie, nie jestem wariatką, do której obcy mówią nocami. Oni ani nie są dla mnie obcy, ani nie są dla mnie historią. Tysiąc lat? Nie szkodzi.

Głos ludu. A lud,jak raz dostanie głos, tak go nie odda. Będzie sobie wiecznie rościł prawo do karania i nagradzania swoich władców.

Kochające matki trzymają nas na uwięzi miłością, troską i lękiem o nas. Matki zaborcze trzymają nas na krótkiej smyczy swych własnych ambicji i pragnień. Aby dorosnąć, aby żyć według własnej legendy, trzeba się od matki uwolnić. Zabić jej miłość w sobie.

Władza nigdy nie jest za darmo, trzeba umieć za nią zapłacić. Kosztuje zdrowie, bo nigdy nie jest się panem swego ciała, lecz sługą wojny lub choćby konieczności.

(...) im więcej słów, tym mniej wiary.

Jeśli nie możesz pobić swego głównego wroga w otwartej wojnie, wiąż się z jego wrogami. Wspieraj przeciwników swego nieprzyjaciela, nawet jeśli są drobni. Niech sfora psów karmionych twoją ręką kąsa go codziennie, a nastanie czas, gdy padnie z ran i wyczerpania. Wtedy skocz między psy, które sam szczułeś, zabierz im zdobycz, a je same zduś, zmuś do uległości albo pozabijaj.

Chłopiec staje się mężczyzną nie wtedy, gdy pierwszy raz bierze do ręki miecz, nie wtedy gdy pierwszy raz bierze do łoża kobietę, ale wtedy, gdy zabija w duchu swoją matkę.