Szczerze mówiąc niezbyt mi się podobała... Spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Książka nie skupiała się na miłości bohaterów (która została zresztą przedstawiona dość pobieżnie i beznamiętnie), a na obrazie wojny. Niektóre szczegóły były moim zdaniem obrzydliwe i całkowicie zbędne. Okładka nie zapowiadała szczęśliwego zakończenia, zresztą u pani Shreve ono właściwie nie występuje, co nie zmienia faktu, że moim zdaniem było beznadziejne. Strasznie irytująca była też ciągła zmiana postaci, z której punktu widzenia czytelnik obserwował wydarzenia. Zamiast skupiać się na tym, co napisane, trzeba było zastanawiać się, z czyimi przemyśleniami miało się akurat do czynienia. I ten chaos wywołany przeskokami czasowymi... Być może zabieg ten był celowy i miał ukazać mechanizm działania ludzkiej pamięci (jak to było w 'Zdążyć przed Panem Bogiem'), jednak przez to książka sprawiała wrażenie niedopracowanej a ja się w niej co rusz gubiłam. Jestem rozczarowana. Interesujący był dla mnie tylko portret Jeana, chłopca niezwykle wrażliwego na ludzką krzywdę i nader dojrzałego jak na swój wiek. A poza tym w gruncie rzeczy lektura ta była stratą czasu.

Szczerze mówiąc niezbyt mi się podobała... Spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Książka nie skupiała się na miłości bohaterów (która została zresztą przedstawiona dość pobieżnie i beznamiętnie), a na obrazie wojny. Niektóre szczegóły były moim zdaniem obrzydliwe i całkowicie zbędne. Okładka nie zapowiadała szczęśliwego zakończenia, zresztą u pani Shreve ono właściwie...