Jeśli zdarza Wam się czasem w sobotni poranek zastanawiać czy wstać, czy może jeszcze chwilkę poleżeć, wreszcie wstajecie, ale poświęcany błahym sprawom czas tak niepostrzeżenie przecieka między palcami, że ze zdziwieniem zauważacie, iż nastał wieczór ("znowu zmarnowałem dzień, a miałem tyle zrobić..."), to doskonale zrozumiecie Obłomowa.

Wbrew opiniom koleżanek z LC - mnie książkę czytało się świetnie. Dialogi tak humorystyczne, a spostrzeżenia tak trafne, a przy tym lekko napisane, opisy petersburskich realiów XIX wieku tak barwnie odmalowane, że trudno się od niej oderwać. Postaci głównych bohaterów - leniwego, lecz dziecięco dobrego Obłomowa oraz jego przyjaciela - energicznego i przedsiębiorczego Sztolca walczą ze sobą zapewne w każdym człowieku. Dlatego postawiłabym tę książkę na półce "coaching życiowy" i sięgała po nią raz na jakiś czas.

Maleńki minus za wątek miłosny (też dobrze się czyta, też trafne refleksje, ale... zbyt "wachlarzowo-koronkowy" jak na mój gust).

Podsumować można słowami innego rosyjskiego klasyka: „Z czego się śmiejecie, sami z siebie się śmiejecie...”

Jeśli zdarza Wam się czasem w sobotni poranek zastanawiać czy wstać, czy może jeszcze chwilkę poleżeć, wreszcie wstajecie, ale poświęcany błahym sprawom czas tak niepostrzeżenie przecieka między palcami, że ze zdziwieniem zauważacie, iż nastał wieczór ("znowu zmarnowałem dzień, a miałem tyle zrobić..."), to doskonale zrozumiecie Obłomowa.

Wbrew opiniom koleżanek z LC -...