Są takie książki, których lektura nie wnosi nic nowego w życie czytelnika, a ich zakończenie można przewidzieć już po przeczytaniu pierwszego rozdziału. "Echa miłości" Rosie Rushton należą właśnie do tej kategorii powieści - nie żałuję jednak, że po nią sięgnęłam.

Anna Eliot tęskni za swoim byłym chłopakiem, Feliksem, z którym rozstała się wskutek nieprzyjemnych okoliczności. Bohaterkę zaczynają nawiedzać wątpliwości: czy aby na pewno lojalność wobec ojca i egocentrycznych sióstr była warta tego, co zdarzyło się później? i czy zawsze, bez względu na okoliczności powinno się stawać po stronie rodziny? Dziewczyna wciąż poszukuje odpowiedzi na te pytania, kiedy na jej drodze ponownie staje jej wybranek: tym razem w glorii bohatera. Czy mają jeszcze jakieś szanse?

Książka, jak już zauważyłam wcześniej jest bardzo przewidywalna. To, co mnie trochę raziło od samego początku to język - mało która współczesna nastolatka (a to one mają stanowić docelową grupę odbiorczą) myśli, zachowuje się czy mówi tak jak Annie. Niemniej jest w tej powieści coś, co sprawia że czas przeznaczony na nią nie jest czasem zmarnowanym. Osobiście "Echa miłości" zachęciły mnie do lektury swojego pierwowzoru, czyli "Perswazji" Jane Austen. A to już coś. Polecam na wakacyjne, leniwe popołudnie.

Są takie książki, których lektura nie wnosi nic nowego w życie czytelnika, a ich zakończenie można przewidzieć już po przeczytaniu pierwszego rozdziału. "Echa miłości" Rosie Rushton należą właśnie do tej kategorii powieści - nie żałuję jednak, że po nią sięgnęłam.

Anna Eliot tęskni za swoim byłym chłopakiem, Feliksem, z którym rozstała się wskutek nieprzyjemnych...