Wreszcie przeczytałam. Jestem zawiedziona. Dlaczego? Po pierwsze: ja rozumiem, że opisy są potrzebne, bo spełniają pewne zadania, ale w tej powieści ich ilość jest porażająca i przytłaczająca, i czasami opisem są rozwiązywane akcje. Po drugie: tu również rozumiem, że przypisy muszą być, ale dlaczego na końcu???!!! Po setnej stronie zrezygnowałam z zaglądania na koniec i w sumie nie wiem, czy lektura tak bardzo na tym ucierpiała i czy moja wiedza została bardzo uszczuplona... Po trzecie: z książki bije infantylizm. Akapit na stonie 584 o "czarnych chmurach zbierających się nad Cataliną" rozwalił mnie całkowicie. POoczułam się jak niedoświadczony czytelnik mający około 8-10 lat, którego trzeba prowadzić za rękę i uświadomić, że od teraz będzie akcja! Żenujące! Po czwarte: postaci wykreowane przez autora są trochę bez wyrazu, a jak już go mają to albo są dobre do bólu, albo złe do szpiku kości, i nic i nikt nie może tego zmienić.
Catalina ma tak wyjątkowe szczęście, że nic tylko pozazdrościć :) Gdyby grała w totka, na bank, ma wygraną :)
Podsumowując: polecam tylko i wyłącznie tym, którzy naprawdę nie mają już, co czytać i wtedy nawet taka powieść jest skarbem. Albo młodym, niedoświadczonym i niewprawionym w bojach czytelnikom, którzy dopiero zaznajamiają się z książkami. Albo tym, którzy idą na ilość, a nie na jakość. Miłej lektury :)

Wreszcie przeczytałam. Jestem zawiedziona. Dlaczego? Po pierwsze: ja rozumiem, że opisy są potrzebne, bo spełniają pewne zadania, ale w tej powieści ich ilość jest porażająca i przytłaczająca, i czasami opisem są rozwiązywane akcje. Po drugie: tu również rozumiem, że przypisy muszą być, ale dlaczego na końcu???!!! Po setnej stronie zrezygnowałam z zaglądania na koniec i w...