Lubię literaturę kobiecą, ale jeśli Adele Parks "trzyma rękę na pulsie jeśli chodzi o literaturę kobiecą" jak zapewnia okładka, to ja już jej podziękuję. Szkoda czasu. Wynudziłam się okropnie. Tytuł ni w pięść ni w oko, nie wiem gdzie tam były młode mężatki... Może to jeden z narratorów John, który doprowadzał mnie do furii i snuł przegadane dywagacje. Wątek Johna i Connie kompletnie mi nie pasował do książki. Pozostałe dwie bohaterki- Rose i Lucy to też jakaś pomyłka, zapewne istnieją takie kobiety, ale ani jednej ani drugiej nie dało się polubić, całą książkę można byłoby streścić w kilu zdaniach, bez filozofii wyzierających z każdej kartki. Nuda, nuda, nuda.

Lubię literaturę kobiecą, ale jeśli Adele Parks "trzyma rękę na pulsie jeśli chodzi o literaturę kobiecą" jak zapewnia okładka, to ja już jej podziękuję. Szkoda czasu. Wynudziłam się okropnie. Tytuł ni w pięść ni w oko, nie wiem gdzie tam były młode mężatki... Może to jeden z narratorów John, który doprowadzał mnie do furii i snuł przegadane dywagacje. Wątek Johna i Connie...

Początek był trudny do przebrnięcia - te nudne wynurzenia zafiksowanych mamusiek... prawie jak na wywiadówce. Ale potem się rozkręciło i nawet mnie wciągnęło.

Początek był trudny do przebrnięcia - te nudne wynurzenia zafiksowanych mamusiek... prawie jak na wywiadówce. Ale potem się rozkręciło i nawet mnie wciągnęło.

Zapowiadało się świetnie ale powiem szczerze - trudno mi było przebrnąć przez nią do końca :-( niby lekka tematyka ale napisana w taki sposób ze czytało się ciężko, choć ogólnie lektura niezła, taka średnia półka.

Zapowiadało się świetnie ale powiem szczerze - trudno mi było przebrnąć przez nią do końca :-( niby lekka tematyka ale napisana w taki sposób ze czytało się ciężko, choć ogólnie lektura niezła, taka średnia półka.

Książka dla młodych mężatek o młodych mężatkach - wątpię, żeby ktokolwiek inny zrozumiał ją w pełni. Skłania do zastanowienia się nad swoim związkiem i przeszłością, nad wartościami i przemijającym czasem. Bardzo pozytywna i budująca.

Książka dla młodych mężatek o młodych mężatkach - wątpię, żeby ktokolwiek inny zrozumiał ją w pełni. Skłania do zastanowienia się nad swoim związkiem i przeszłością, nad wartościami i przemijającym czasem. Bardzo pozytywna i budująca.

Szczerze- spodziewałam się czegoś innego. Jakiejś lekkiej kobiecej lekturki. Pozytywnie mnie zaskoczyła.

Tak naprawdę w każdej z tych trzech kobiet odnalazłam jakąś część siebie. Nękają mnie problemy każdej z nich. Właściwie momentami czułam się, jakbym czytała o sobie. Recenzje mówią o tym, że powieść jest zabawna. Dla mnie taka nie była. Odebrałam ją bardzo poważnie. I bardzo osobiście.

Tak jak Lucy odebrałam innej kobiecie mężczyznę. Wprawdzie ich związek nie był ani tak długi, ani szczęśliwy, ani poważny, jak ten Rose i Petera, ale... No właśnie. Zaczęłam się zastanawiać czy coś ze mną nie tak, skoro nie odczuwam żadnych wyrzutów? I gorzej- czy spotka mnie kara? Ponadto odnalazłam więcej cech upodabniających mnie do Lucy- skrajny egoizm, wiara w siebie, dążenie do celu bez względu na koszty. Ale chyba najbardziej utożsamiam się z jej lękami na temat męża- czy wciąż jest dla niego atrakcyjna, czy mniejsza częstotliwość nocnych igraszek to bardzo zły znak, czy wciąż jest tą jedyną.

Rose... To typowa kwoka- żyjąca tylko dla swoich dzieci, która po drodze zgubiła siebie, swoją tożsamość. Wprawdzie nie mam dzieci, ale tak naprawdę najwięcej czasu poświęcam na zajmowanie się domem, gotowanie coraz to bardziej wymyślnych potraw, dogadzanie Bartkowi. A po drodze chyba zgubiłam swoje pasje. Czy za 10,15 lat obudzę się z ręką w nocniku i jak Rose nie będę nawet potrafiła napisać kilku zdań o sobie i swoich zainteresowaniach? Przerażająca perspektywa...

Connie ciągnie do byłego kochanka, prawie zdradza z nim męża. Czasem mam takie same chwile słabości. Ona wygrała z pokusą, czy mi też się uda?

Książka otworzyła mi oczy na kilka spraw. Polecam ją kobietom w moim wieku, w podobnym miejscu życia- poważny stały związek, poważne zobowiązania i plany na przyszłość, a jednak wciąż dużo wątpliwości. Czyta się jednym tchem.

Szczerze- spodziewałam się czegoś innego. Jakiejś lekkiej kobiecej lekturki. Pozytywnie mnie zaskoczyła.

Tak naprawdę w każdej z tych trzech kobiet odnalazłam jakąś część siebie. Nękają mnie problemy każdej z nich. Właściwie momentami czułam się, jakbym czytała o sobie. Recenzje mówią o tym, że powieść jest zabawna. Dla mnie taka nie była. Odebrałam ją bardzo poważnie. I...

Książka lekka, przyjemna, w sam raz na zimowe wieczory. Polecam ze względu na optymistyczny wydźwięk.

Książka lekka, przyjemna, w sam raz na zimowe wieczory. Polecam ze względu na optymistyczny wydźwięk.

Tak nudna, że nie mogę doczytać nawet do połowy..

Tak nudna, że nie mogę doczytać nawet do połowy..

"Opowiesci mlodych mezatek" przeczytalam juz dosc dawno bo pare lat temu ale do tej pory cieplo mysle o tej ksiazce i pamietam jak ogromnie mi sie podobala ze wzgledu na to ze swietnie sie przy niej bawilam :) Polecam na rozluzneinie i "do smiechu" :)

"Opowiesci mlodych mezatek" przeczytalam juz dosc dawno bo pare lat temu ale do tej pory cieplo mysle o tej ksiazce i pamietam jak ogromnie mi sie podobala ze wzgledu na to ze swietnie sie przy niej bawilam :) Polecam na rozluzneinie i "do smiechu" :)

Nie bardzo tytuł odnosi się bezpośrednio do treści. Raczej są to rozterki i życie kobiet dojrzałych i po przejściach. Lekka lektura i szybko się ją czyta.

Nie bardzo tytuł odnosi się bezpośrednio do treści. Raczej są to rozterki i życie kobiet dojrzałych i po przejściach. Lekka lektura i szybko się ją czyta.

Dość przyjemna, lekka lektura, szybko i łatwo się ją czyta. Idealna na nudne wieczory.

Dość przyjemna, lekka lektura, szybko i łatwo się ją czyta. Idealna na nudne wieczory.