Rewelacyjna książeczka zawierająca wiele "cennych" uwag i spostrzeżeń. Odstresująca

Rewelacyjna książeczka zawierająca wiele "cennych" uwag i spostrzeżeń. Odstresująca

Sympatyczna - raczej broszurka niż książka. Miły przerywnik, niestety czyta się i ogląda szybciutko. Nie wiem czy posiadaczom kotów w ich ułożeniu pomoże ;-),niemniej na pewno co najmniej kilka razy w czasie lektury się uśmiechną.

Sympatyczna - raczej broszurka niż książka. Miły przerywnik, niestety czyta się i ogląda szybciutko. Nie wiem czy posiadaczom kotów w ich ułożeniu pomoże ;-),niemniej na pewno co najmniej kilka razy w czasie lektury się uśmiechną.

Chyba zbyt wiele oczekiwałam. Taka książeczka do przeczytania raz. Śmieszna tylko momentami. Zawiera czarno-białe obrazki. Polecam przeczytać w wersji papierowej, ponieważ podczas czytania jednej części przydaje się możliwość szybkiego zerknięcia na poprzednie strony. Jednak nie uważam, że jest to pozycja, którą warto trzymać na swojej półce (chociaż tytuł mi się podoba ;) - idealnym wyjściem jest wypożyczenie na chwilę. :)

Chyba zbyt wiele oczekiwałam. Taka książeczka do przeczytania raz. Śmieszna tylko momentami. Zawiera czarno-białe obrazki. Polecam przeczytać w wersji papierowej, ponieważ podczas czytania jednej części przydaje się możliwość szybkiego zerknięcia na poprzednie strony. Jednak nie uważam, że jest to pozycja, którą warto trzymać na swojej półce (chociaż tytuł mi się podoba ;)...

Dawno temu, kiedy „Filipinka” nie była jeszcze klonem „Dziewczyny” czy innego „Bravo”, czytanie jej było samą przyjemnością. Pewnego razu wracając ze szkoły i czekając na autobus, który zawiezie mnie do domu, zaczęłam czytać o książce Erika Gurney’a „Jak żyć z wyrachowanym kotem”. Czytając fragmenty tej niewielkiej książeczki rechotałam jak szalona. Później przez lata szukałam tego quasiporadnika, ale były to czasy, kiedy w księgarniach trudno było o dobre książki.
Nieoczekiwanie Gurney’a zobaczyłam u Jagody. Przeczytałam w czasie choroby i muszę przyznać, że humor się nie przedawnił, a mnie jakoś łatwiej było chorować.
Gurney podszedł do tematu z dużym dystansem. Historia udomowienia kota według niego kończy się tak: „Kot dokonał oględzin swego nowego domu i niezwłocznie przepędził z jaskini wszystkie szczury i myszy. Jak tylko skończył z nimi, zajął się żywnością. To skłoniło człowieka do przeniesienia wszystkich rzeczy wyżej i, być może, doprowadziło do wynalezienia stołu, który odtąd miał się stać kością niezgody między kotem a człowiekiem.” Dalej mamy rozdziały o przysposobieniu kota, kąpaniu kota, przyjaźni kota z psem, spaniu kota i tak dalej. Porady i przykłady są napisane raczej ku rozbawieniu czytelnika, ale zawierają też dozę prawdy, bo który z kociarzy nie był budzony przez swego ulubieńca o czwartej rano? Który kociarz nie szukał takiego jedzenia dla kota, które by wreszcie ulubieńcowi posmakowało? Wreszcie – czyż w tajemniczych okolicznościach nie znikały kociarzom ich własne smakołyki, a przecież kot spał?
Pełna humoru i ciepła, książeczka Gurney’a jest lekturą obowiązkową dla kociarzy i uzupełniającą dla wszystkich kochających zwierzęta.

Dawno temu, kiedy „Filipinka” nie była jeszcze klonem „Dziewczyny” czy innego „Bravo”, czytanie jej było samą przyjemnością. Pewnego razu wracając ze szkoły i czekając na autobus, który zawiezie mnie do domu, zaczęłam czytać o książce Erika Gurney’a „Jak żyć z wyrachowanym kotem”. Czytając fragmenty tej niewielkiej książeczki rechotałam jak szalona. Później przez lata...

Najzabawniejszy quasi-poradnik o hodowli i pochodzeniu kotów jaki czytałam. Przynajmniej do czasu przeczytania "Kota w stanie czystym" Pratchetta, który jest pisany podobnym stylem.
Gurney ze swym "wyrachowańcem" był jednak pierwszy.
Z tejże lektury dowiemy się skąd kot wziął się przy człowieku, jak działa jego umysł i na jakie typy dzielą się koty... a także o ich relacjach z psami, ludźmi i resztą świata, która oczywiście jest poddaną kociej łapie i stworzoną ku jego rozrywce i luksusowi.
Przezabawne teksty okraszone są również grafikami, świetnie wpasowanymi w styl książeczki.
Polecam z całego serca wszystkim miłośnikom kotów (i nie tylko) Poprawa humoru w słotne popołudnie - gwarantowana.

Najzabawniejszy quasi-poradnik o hodowli i pochodzeniu kotów jaki czytałam. Przynajmniej do czasu przeczytania "Kota w stanie czystym" Pratchetta, który jest pisany podobnym stylem.
Gurney ze swym "wyrachowańcem" był jednak pierwszy.
Z tejże lektury dowiemy się skąd kot wziął się przy człowieku, jak działa jego umysł i na jakie typy dzielą się koty... a także o ich...

Rewelacyjna, no i te ilustracje!

Rewelacyjna, no i te ilustracje!

Satyryczny poradnik jak radzić sobie z kotem. Rys historyczny wspólnego pożycia ludzi i kotów oraz ich wpływ na dzieje człowieka. Uśmiałam się szczerze z rysunków oraz nabrałam ochoty na sierściucha.

Satyryczny poradnik jak radzić sobie z kotem. Rys historyczny wspólnego pożycia ludzi i kotów oraz ich wpływ na dzieje człowieka. Uśmiałam się szczerze z rysunków oraz nabrałam ochoty na sierściucha.

Polecam wszystkim miłośnikom kotów 🙂bardzo zabawna, świetne rysunki, ale też pełna porad 🙂 książka, która bawi 🙂

Polecam wszystkim miłośnikom kotów 🙂bardzo zabawna, świetne rysunki, ale też pełna porad 🙂 książka, która bawi 🙂