Nie powinienem oceniać książek nie przeczytanych. Niestety mam taką przypadłość że nie czytam książek o wojnie z udziałem ZSRR wydanych w czasie komuny. Brak wiarygodności i prostacka propaganda. Jest wiele innych książek o Łuku Kurskim.

Nie powinienem oceniać książek nie przeczytanych. Niestety mam taką przypadłość że nie czytam książek o wojnie z udziałem ZSRR wydanych w czasie komuny. Brak wiarygodności i prostacka propaganda. Jest wiele innych książek o Łuku Kurskim.

Już okładka zwiastuje, jaki propagandowy bełkot jest w środku. I tak jest - książka ciekawa chyba tylko dla fanów ZSRS.

Już okładka zwiastuje, jaki propagandowy bełkot jest w środku. I tak jest - książka ciekawa chyba tylko dla fanów ZSRS.

Wielka bitwa czołgowa na Łuku Kurskim, fajnie było się z nią zapoznać!

Znalazłem karton z książkami w piwnicy, a tam kolejne książki które przeczytałem. Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Wielka bitwa czołgowa na Łuku Kurskim, fajnie było się z nią zapoznać!

Znalazłem karton z książkami w piwnicy, a tam kolejne książki które przeczytałem. Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Absolutna strata czasu. Zgadzam się wprawdzie z innym recenzentem, że w latach 80-tych trudno było napisać inną książkę na taki temat. Tym niemniej "Kursk 1943" do perełek książek o kampaniach militarnych na pewno nie należy.

Książka jest absolutnie tendencyjna. W bibliografii autor przytacza całe jedno(!) źródło niemieckie. To stanowczo za mało, aby chociaż ogólnie zbliżyć się do jakiejkolwiek obiektywnej oceny wydarzeń.

Druga sprawa: bardzo, bardzo rzadko "schyla" się pan Karpiński nad związkami taktycznymi poniżej dywizji. W monotonnym wyliczaniu nazw radzieckich armii oraz ich przywódców, w podawaniu nazw miejscowości, których w 90% przypadku nie ma na żadnej z potwornie ogólnikowych mapek, w tendencyjnym języku komunistycznej nowomowy nie mogłem znaleźć absolutnie nic ciekawego.

Na szczęście można w obecnych czasach poczytać o bitwie pod Kurskiem o niebo lepsze monografie. Sięgnięciu po tą koszmarną kompilację wspomnień radzieckich marszałków mogę z czystym sumieniem odradzić.

Absolutna strata czasu. Zgadzam się wprawdzie z innym recenzentem, że w latach 80-tych trudno było napisać inną książkę na taki temat. Tym niemniej "Kursk 1943" do perełek książek o kampaniach militarnych na pewno nie należy.

Książka jest absolutnie tendencyjna. W bibliografii autor przytacza całe jedno(!) źródło niemieckie. To stanowczo za mało, aby chociaż ogólnie...

Ujdzie w tłoku. To pierwsza myśl, jaka mi przyszła po lekturze tej książki. Biorąc pod uwagę datę powstania (1983) i ważkość tematu dla walki z kontrrewolucją, to naprawdę niezła rekomendacja. Bo mimo ewidentnych chwytów propagandowych i ciągłej potrzeby udowadniania bohaterstwa czerwonych towarzyszy, książkę Antoniego Karpińskiego ciągle da się czytać. Ba, można nawet wyciągnąć z niej jakieś wnioski, nie tylko te, że Polak-Rosjanin dwa bratanki, czy to, że powodem klęski III Rzeszy podczas ,,Wielkiej wojny ojczyźnianej" (tak, tak, autor konsekwentnie używa tego określenia pochodzącego prosto z radzieckich podręczników) była słabość moralna faszystów. Mimo presji cenzury (lub poglądów) autor zwrócił jednak uwagę na kilka popełnionych przez obie strony błędów, dylematy strategiczne po obu stronach, na wysoki koszt zwycięstwa (chociaż informacje o radzieckich stratach nigdzie się nie pojawiają) oraz na znaczną przewagę liczebną wojsk radzieckich. Już samo to wystarczy, aby tej książki nie stawiać na jednej półce z perełkami takimi jak ,,Stalingrad", czy ,,Berlin" z tej serii. Z drugiej strony jednak, jest to jednak książka propagandowa. Autor co chwila raczy nas przykładami radzieckiego bohaterstwa i niemieckiej głupoty - nigdy odwrotnie. Ideowe przesłanie książki widać już po przejrzeniu zdjęć, na których Niemcy występują wyłącznie jako jeńcy, a ich sprzęt jako wraki. Oczywiście są to wraki Tygrysów, bo o takich czołgach jak Panzer III i IV nikt wtedy nie słyszał. Bo i po co zajmować się drobiazgami? W książeczce są także mapy. Szkoda tylko, że obie (!) przedstawiają samą kontrofensywę wojsk radzieckich. Podsumowując, napisano wiele lepszych książek na ten temat. Ale też wiele gorszych. Gdyby Bellona prowadziła listę książek które należy spalić (no może po zachowaniu egzemplarzu dla potomności, w końcu o propagandzie też się pisze) i napisać od nowa to z pewnością tę pozycję bym na takiej liście umieścił. Na miejscu niezbyt wysokim, ale jednak, bo jedna z najważniejszych i najciekawszych bitew II wojny światowej zasługuje na znacznie lepszą monografię. Nie wiem, czy Bellona taką listę prowadzi. Ale powinna.

Ujdzie w tłoku. To pierwsza myśl, jaka mi przyszła po lekturze tej książki. Biorąc pod uwagę datę powstania (1983) i ważkość tematu dla walki z kontrrewolucją, to naprawdę niezła rekomendacja. Bo mimo ewidentnych chwytów propagandowych i ciągłej potrzeby udowadniania bohaterstwa czerwonych towarzyszy, książkę Antoniego Karpińskiego ciągle da się czytać. Ba, można nawet...

Wielka bitwa, która zmieniła losy drugiej wojny światowej. Związek Radziecki zatrzymuje marsz nazistów na froncie wschodnim i otwiera okres nieprzerwanych działań, które zakończą się w maju w Berlinie.

Wielka bitwa, która zmieniła losy drugiej wojny światowej. Związek Radziecki zatrzymuje marsz nazistów na froncie wschodnim i otwiera okres nieprzerwanych działań, które zakończą się w maju w Berlinie.