Oczywiście za dzieciaka byłem freakiem jeśli chodzi o historyczne bitwy, o historie, więc te książeczki ojca czytałem.

Znalazłem karton z książkami w piwnicy, a tam kolejne książki które przeczytałem. Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Oczywiście za dzieciaka byłem freakiem jeśli chodzi o historyczne bitwy, o historie, więc te książeczki ojca czytałem.

Znalazłem karton z książkami w piwnicy, a tam kolejne książki które przeczytałem. Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Książka tak naprawdę jest o całej wojnie północnej i jest bardzo mało o samej bitwie pod Połtawą. Jest jeden duży rozdział o Iwanie Mazepie, który można by streścić na max kilku stronach. Ogólnie średnia książka.

Książka tak naprawdę jest o całej wojnie północnej i jest bardzo mało o samej bitwie pod Połtawą. Jest jeden duży rozdział o Iwanie Mazepie, który można by streścić na max kilku stronach. Ogólnie średnia książka.

Wbrew tytułowi książki profesor Serczyk nie koncentruje się na kampanii roku 1709. Jego opracowanie roztacza przed czytelnikiem panoramę wydarzeń całej wielkiej wojny północnej (1700-1721). Zamiast taktycznych rozważań i opisu samego starcia otrzymuje się coś na kształt krótkiej historii powstania imperium rosyjskiego pod rządami Piotra I Wielkiego.

Teoretycznie powinienem być więc rozczarowany, bo znacząca część książki jest nie na temat. Ale Władysław Serczyk pisze tak ciekawie i tak umiejętnie wprowadza laika w realia polityczne całej XVIII-wiecznej Europy Środkowo-Wschodniej, że nie można się gniewać. "Połtawa 1709" to nie tylko relacja samych kampanii wojskowych, ale i starań dyplomacji przeciwników oraz ich sojuszników. Opisywane wydarzenia rozgrywają się na olbrzymim terenie od Skandynawii, przez dzisiejsze Niemcy, Polskę, kraje bałtyckie, Ukrainę, kraje bałkańskie aż po Turcję.

Obszerność tematu przy skromnej objętości książki powoduje oczywiście, że autor musiał pominąć ważne tematy związane z ówczesnymi wydarzeniami: na próżno doszukiwać się szczegółów o składzie obu walczących armii i ich uzbrojeniu. Niewiele znajdzie się tutaj opisu życia codziennego ówczesnego żołnierza. Zastosowane źródła praktycznie nie uwzględniają strony szwedzkiej a koncentrują się na historiografii rosyjskiej/radzieckiej i polskiej.

Mimo to jakość narracji i kompetentne wprowadzenie czytelnika w świat powstającego właśnie imperium rosyjskiego zasługują jak najbardziej na uznanie. "Połtawa 1709" zachęca do zgłębienia tematu!

Wbrew tytułowi książki profesor Serczyk nie koncentruje się na kampanii roku 1709. Jego opracowanie roztacza przed czytelnikiem panoramę wydarzeń całej wielkiej wojny północnej (1700-1721). Zamiast taktycznych rozważań i opisu samego starcia otrzymuje się coś na kształt krótkiej historii powstania imperium rosyjskiego pod rządami Piotra I Wielkiego.

Teoretycznie powinienem...

I znów ten sam problem jeżeli chodzi o serię "Historyczne Bitwy" z wydawnictwa Bellona, a mianowicie mamy monografię bitwy, która o samej bitwie opowiada na zaledwie kilku stronach. Książka autorstwa Władysława Serczyka to tak na prawdę opis konfliktu jakim była wojna północna toczona w latach 1700-1721. W normalnej monografii takiej bitwy, opis źródeł konfliktu który do niej doprowadził by się znalazł, ale nie może on stanowić 95% książki, zaś sama bitwa 5%. Na końcu książki mamy mapkę dot. bitwy, ale cóż z tego, jak w książce ciężko znaleźć szczegółowy opis tej batalii. Mamy za to rozbudowane tło polityczne, mamy opis stosunków jakie panowały wówczas w Polsce z rozgrywką o władzę między wspieranym przez Szwedów Leszczyńskim, a sprzyjającym Rosji Augustem II. Mamy rozbudowany wątek ukraiński z podkreśleniem roli Mazepy w walce o niepodległość swojego kraju (przechodzenie z obozu rosyjskiego do szwedzkiego i ogromna kara jaka spotkała kozaków z tego tytułu). Mamy również pokazane znaczenie Turcji w całej rozgrywce. Autor omawia ten konflikt głównie koncentrując się na stronie rosyjskiej, pokazuje jak wojna ta stała się trampoliną w rozwoju Rosji Piotra I i jak umocniła pozycję tego państwa w polityce tego regionu. O Szwedach niestety jest tutaj niewiele, a to oni byli przecież w trakcie tej wojny u szczytu swojej potęgi terytorialnej. Zupełnie pominięty jest wątek dot. wojska, taktyki, uzbrojenia. Po prostu w tym wypadku "Bitwy Historyczne" niewiele mówią o bitwach historycznych i chociaż ta książka na pewno jest o wiele lepsza pod kątem źródeł i pracy historyka, to jednak wolę pracę Englunda pt. "Połtawa" mimo tego, że Serczyk napisał o niej "zbeletryzowana relacja (...) całkowicie pozbawiona aparatu naukowego". Dlaczego wolę Englunda? Dlatego że jego książka traktuje stricte o Połtawie...

I znów ten sam problem jeżeli chodzi o serię "Historyczne Bitwy" z wydawnictwa Bellona, a mianowicie mamy monografię bitwy, która o samej bitwie opowiada na zaledwie kilku stronach. Książka autorstwa Władysława Serczyka to tak na prawdę opis konfliktu jakim była wojna północna toczona w latach 1700-1721. W normalnej monografii takiej bitwy, opis źródeł konfliktu który do...

Ten człowiek był promotorem mojej pracy magisterskiej. Wspaniała osoba, szkoda że już od nas odszedł:( Jego książki są wybitne. Polecam

Ten człowiek był promotorem mojej pracy magisterskiej. Wspaniała osoba, szkoda że już od nas odszedł:( Jego książki są wybitne. Polecam

Synteza dobra nawet bardzo dobra. Choć opis samej batalii Połtawskiej za ubogi co jest notabene częste w tej serii nie mniej co mnie bardzo pozytywnie zaskoczyło wątek polski został należycie rozwinięty. Jeśli do czegoś jeszcze można się przyczepić to trochę nieczytelne mapki taktyczne.

Synteza dobra nawet bardzo dobra. Choć opis samej batalii Połtawskiej za ubogi co jest notabene częste w tej serii nie mniej co mnie bardzo pozytywnie zaskoczyło wątek polski został należycie rozwinięty. Jeśli do czegoś jeszcze można się przyczepić to trochę nieczytelne mapki taktyczne.

Ciężko mi sklecić odpowiednio obiektywną opinię, jako że historia polityczno-taktyczna średnio mnie interesuje, a jednak takiej właśnie należy oczekiwać od książki poświęconej konkretnej bitwie. Z tego też względu lektura nie była dla mnie szczególnie porywającą a li i jedynie wartościową pod względem informacyjnym. Autor zdecydowanie dokładnie zbadał temat zanim przystąpił do pisania, dając nam dzięki temu wyczerpujące opracowanie - zawiera bowiem nie tylko opis bitwy, ale przede wszystkim genezę całej wojny, jej przebieg, sprawę Mazepy, dążenia do zawarcia pokoju oraz skutki jakie wojna północna pozostawiła w Rosji. Język, jakim książkę napisano, nie wyróżnia się nie wiadomo jak wyszukanym, charakterystycznym stylem, jest raczej po prostu rzeczowy. Należy być jednak przygotowanym na inny sposób pomijania części tekstu w cytatach, niż ten, do którego współczesny czytelnik przywykł - jest to tylko wielokropek, bez nawiasu kwadratowego. Spodziewałam się, że lektura, przez swoją tematykę, zajmie mi więcej czasu, mile zatem jestem zaskoczona jak lekko i szybko mi się czytało.

Ciężko mi sklecić odpowiednio obiektywną opinię, jako że historia polityczno-taktyczna średnio mnie interesuje, a jednak takiej właśnie należy oczekiwać od książki poświęconej konkretnej bitwie. Z tego też względu lektura nie była dla mnie szczególnie porywającą a li i jedynie wartościową pod względem informacyjnym. Autor zdecydowanie dokładnie zbadał temat zanim przystąpił...