Niech was nie zmyli objętość tej lektury. To ściema jest. Siedem opowiadań uwieńczonych przedmową Lecha Budreckiego, to iście wspaniałe, wzruszające, dające do myślenia historie, które poruszają do głębi, zostawiając nas z otwartymi pytaniami i ustami, z głowa pełną ?????. Znakomita lektura. Mnie urzekły najbardziej: Stary człowiek przy moście-o samotności, tęsknocie i byciu potrzebnym aż do końca; Coś się kończy-jak sam tytuł wskazuje -o odejściu i stracie; Śnieżny szlak - o pasji i mocy przyjaźni, ot tak sobie; Mój stary-no to rozkłada na łopatki-o miłości, szacunku ojca do syna. To opowiadanie jest cudowne. Relacja tych dwóch mężczyzn- jednego (dżokeja), który odchodzi pomału z życia i drugiego, który w nie dopiero się wdziera. Relacje, miłość, przyjaźń, oddanie, pasja -ukazane bez zbędnych ochów i achów, prosto, cudownie, na temat. No i tytułowe: Niepokonany. O toreadorze, którego czas przeminął dla innych, ale nie dla niego. Oczywiście to w wielkim skrócie i uproszczeniu. Rewelacja. Polecam bardzo.
"(...) w życiu tak jest, że jak się raz człowieka czepią, to już suchej nitki na nim nie zostawią."

Niech was nie zmyli objętość tej lektury. To ściema jest. Siedem opowiadań uwieńczonych przedmową Lecha Budreckiego, to iście wspaniałe, wzruszające, dające do myślenia historie, które poruszają do głębi, zostawiając nas z otwartymi pytaniami i ustami, z głowa pełną ?????. Znakomita lektura. Mnie urzekły najbardziej: Stary człowiek przy moście-o samotności, tęsknocie i...