Przeraźliwy, przeintelektualizowany bełkot o niczym. Pseudo-powieść "Elektryczne banany", to klasyczny przykład na to, że polscy tzw. pisarze s-f to zbiorowisko nieudaczników, nie mających elementarnej wiedzy i talentu do pisania czegoś więcej niż instrukcji obsługi kosiarki elektrycznej. Żeby nie było, że jestem gołosłowny, odsyłam do swoich opinii o książkach Domagalskiego, Dębskiego, Witolda Jabłońskiego, Kosika, Ciszewskiego, tego dziada od "Herrenvolk", Małeckiego i wielu innych.
Skupiając się na "Elektrycznych bananach", wszystko tu nie gra, od typowej bolączki polskich artystów literatury fantastycznej, czyli jednowątkowej fabuły, wystarczającej co najwyżej na 20-stronicowe opowiadanie, poprzez papierowych, nie żyjących na łamach powieści bohaterów, stworzonych wyłącznie po to, by autor mógł w ich czyny i usta włożyć swój pseudofilozoficzny bełkot, jakikolwiek brak umiejętności tworzenia dialogów pomiędzy bohaterami, przez co autor cały czas ucieka w barokowo rozdmuchane opisy, fatalny, żenujący swoją infantylnością i sztucznością świat przedstawiony, brak jakiejkolwiek akcji, czy wątków mogących rozruszać rachityczne prowadzenie fabuły przez autora, aż do stylu autora, sprowadzającego się do tworzenia bełkotliwych, wielokrotnie złożonych i przełożonych zdań, wręcz barokowych (jedno zdanie zajęło nawet całą stronę),które albo miały być, w megalomańskim przeświadczeniu autora, wyrazem jego erudycji, a wyszło trochę jakby w stylu wypowiedzi Sapkowskiego na konwentach, albo też miały ukryć brak treści i pozwolić autorowi dobrnąć do rozmiarów powieści (jak w gniocie Rafała Dębskiego "Światło cieni"). Jak widać, też tak potrafię, mógłbym w ten sposób rozdmuchać niniejszą opinię do rozmiarów "Chłopów".
Im więcej czytam takich powieści (a wierzcie mi, muszę mieć dużo samozaparcia i przypływu dobrej woli, by to robić),tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że to nie Dukaj taki genialny, tylko ma po prostu zerową konkurencję na naszym rodzimym rynku (a wystarczyłby ktoś pokroju Simmonsa). Dlatego gromko zawołam - Dukaju, gdzież jest Twoja oczekiwana od dziesięciu lat "Rekursja"?!

Przeraźliwy, przeintelektualizowany bełkot o niczym. Pseudo-powieść "Elektryczne banany", to klasyczny przykład na to, że polscy tzw. pisarze s-f to zbiorowisko nieudaczników, nie mających elementarnej wiedzy i talentu do pisania czegoś więcej niż instrukcji obsługi kosiarki elektrycznej. Żeby nie było, że jestem gołosłowny, odsyłam do swoich opinii o książkach...

Chwytliwy tytuł, ale wnętrze rozczarowuje.

Chwytliwy tytuł, ale wnętrze rozczarowuje.

Nie mam pojęcia co sadzić o tej książce.Z jednej strony absurdalna, z drugiej mam wrażenie, że podobał mi się ten absurd

Nie mam pojęcia co sadzić o tej książce.Z jednej strony absurdalna, z drugiej mam wrażenie, że podobał mi się ten absurd