Jak to się czytało! Prześmiewcze, bardzo ciekawie historie, zachwycające pomysłowością i lekkim piórem. Wszystko świetnie spięte klamrą poprzez pierwsze i ostatnie opowiadanie, w których pojawia się cudowny Antoni Pajtuś, wioskowy wynalazca i zielarz, u którego w mrocznej chacie spotkać można strzygi, wilkołaka a nawet płanetnika. Można by się pokusić o teorię, że Jakub Wędrowycz wziął swe początki właśnie we wsi Litwa stworzonej przez Grzegorza Babule – Autora jednej jedynej książki… Szkoda, że nie ma więcej Babuli. A być może jest, może to pseudonim jakiegoś znanego pisarza? Kto wie…
W każdym razie w rewelacyjny sposób opisał zwykłych ludzi, którym przydarzają się niezwykłe rzeczy, absurdalne, groteskowe, aż chciałoby się pomercić myrlaka (może i tak zacząłby bzić).
:)

Jak to się czytało! Prześmiewcze, bardzo ciekawie historie, zachwycające pomysłowością i lekkim piórem. Wszystko świetnie spięte klamrą poprzez pierwsze i ostatnie opowiadanie, w których pojawia się cudowny Antoni Pajtuś, wioskowy wynalazca i zielarz, u którego w mrocznej chacie spotkać można strzygi, wilkołaka a nawet płanetnika. Można by się pokusić o teorię, że Jakub...

Raczej nie będę tak entuzjastyczny jak poprzednicy. Ot, dobra humorystyczna fantastyka, w żadnym razie nie SF. Opowiastki. Nieco przykurzone toporną komuną i jej "walorami" obyczajowo-społecznymi (jak u głównego bohatera lądują mikro-kosmici, to jako paliwa potrzebują... wódki, no bo czego. A żonka widząc bohatera z flaszką, myśli, że przyjdzie wujek i grzecznie leci do kuchni zrobić kanapki, a nie wydziera się wku... na). Całkiem przyjemnie się czyta, jednak ząb czasu nieco to jednak nadgryzł. Warte polecenia dla sympatyków Guslaru i... Bareji z dodatkiem Lema.

Raczej nie będę tak entuzjastyczny jak poprzednicy. Ot, dobra humorystyczna fantastyka, w żadnym razie nie SF. Opowiastki. Nieco przykurzone toporną komuną i jej "walorami" obyczajowo-społecznymi (jak u głównego bohatera lądują mikro-kosmici, to jako paliwa potrzebują... wódki, no bo czego. A żonka widząc bohatera z flaszką, myśli, że przyjdzie wujek i grzecznie leci do...

Przecież to pisał geniusz! Dlaczego nie wznowiono tych opowiadań?! Skandal! Człowiek musi się parać archeologią SF by dokopywać się takich perełek.

16 opowiadań o różnej tematyce (ale wciąż w kręgu sf/fantasy, głównie sf) które łączy jedno: wspaniały humor i prześmiewczość autora. I nie jest to jakiś tam prostacki humor. Jest on dobrze przemyślane.

Pierwsze i ostatnie opowiadanie dzieją się we wsi Litwa. I tutaj od razu można mieć skojarzenia z Wielkim Guslarem Bułyczowa. Ale jest to nasza polska wieś doby PRLu. Nie mogłem oderwać się od czytania. Momentami humor kojarzył mi się z cyklem o Wędrowyczu Pilipiuka.

Kolejne opowiadania (nazwijmy je "rodzinne") też trzymają klimat peerlowski ale tym razem są bliskie twórczości Harry'ego Kuttnera. Mamy tu polską wersję " Tubylerczykom spełły fajle". Na prawdę świetne.

Bywają też takie opowiadania, które niosą echo humoru lemowskiego, będące opisem wydarzeń albo monologami.

Podsumowując, to perełka z 1988, humorystyczne sf z elementami fantasy. Humor bawi, fabuła wciąga, tę książkę chce się czytać :)

I nawet okładka nawiązuje do jednego z opowiadań. No cudo ;)

Przecież to pisał geniusz! Dlaczego nie wznowiono tych opowiadań?! Skandal! Człowiek musi się parać archeologią SF by dokopywać się takich perełek.

16 opowiadań o różnej tematyce (ale wciąż w kręgu sf/fantasy, głównie sf) które łączy jedno: wspaniały humor i prześmiewczość autora. I nie jest to jakiś tam prostacki humor. Jest on dobrze przemyślane.

Pierwsze i ostatnie...

Mimo wieku ciągle absorbujące, lekkie pióro, czyta się szybko, można się również pośmiać. Klasyka

Mimo wieku ciągle absorbujące, lekkie pióro, czyta się szybko, można się również pośmiać. Klasyka

Dałbym 11 na 10, ale system nie przyjmuje....
Polska perełka literatury SF w mocnym humorystycznym ujęciu.
Pomimo to, że większość opowiadań osadzona jest w PRL-owskim klimacie, książeczka nic a nic nie traci na wartości (czy może śmieszności).
Bardzo fajne i lekkie, ale bez przesady.
11/10 !!

Dałbym 11 na 10, ale system nie przyjmuje....
Polska perełka literatury SF w mocnym humorystycznym ujęciu.
Pomimo to, że większość opowiadań osadzona jest w PRL-owskim klimacie, książeczka nic a nic nie traci na wartości (czy może śmieszności).
Bardzo fajne i lekkie, ale bez przesady.
11/10 !!

Fajne, lajtowe opowiadania - jak komuś mało to polecam podobną formę u Henry Kuttnera :)

Fajne, lajtowe opowiadania - jak komuś mało to polecam podobną formę u Henry Kuttnera :)

Pamiętam, że byłem zaskoczony pierwszym humorystycznym polskim SF jaki czytałem. I chyba ponownie po nią sięgnę. Podobała mi się, skoro nadal ją pamiętam :-)

Pamiętam, że byłem zaskoczony pierwszym humorystycznym polskim SF jaki czytałem. I chyba ponownie po nią sięgnę. Podobała mi się, skoro nadal ją pamiętam :-)

Zbiór humorystycznych, krótkich opowiadań sf. Pomimo upływu czasu w dalszym ciągu śmieszą.

Zbiór humorystycznych, krótkich opowiadań sf. Pomimo upływu czasu w dalszym ciągu śmieszą.

Straszliwie zabawna. Warto wygrzebać z antykwariatu, allegro lub biblioteki.

Straszliwie zabawna. Warto wygrzebać z antykwariatu, allegro lub biblioteki.

Absurdalne, karykaturalne, prześmiewcze, fantastyczne, a jednocześnie okrutnie znajome opowiadania, które daje się określić jako "PRL fantasy" - określenie może nieco odstraszające, ale pozycja obowiązkowa.

Absurdalne, karykaturalne, prześmiewcze, fantastyczne, a jednocześnie okrutnie znajome opowiadania, które daje się określić jako "PRL fantasy" - określenie może nieco odstraszające, ale pozycja obowiązkowa.