Kuba... raj, zapierające dech w piersiach plaże, lazur, Che Guevara, ulice nagrzane słońcem i przesiaknięte gorącymi rytmami i pieśniami, o wielkiej miłości i przemijającym czasie, śpiewanymi przez szczęśliwych tubylców, zapach cygar, pociągające kobiety, soczysta zieleń, cuba libre, cudowna nadgryziona czasem architektura i królewsko prezentujące się na każdym rogu oldmobile, rum, zmysłowy taniec...
Czy to na pewno właściwy opis rzeczywistości w jakiej przyszło żyć mieszkańcom kraju Fidela Castro? To tylko jedno oblicze kraju w którym w szkole podstawowej nauczycielka informuje dzieci, że w klasie jest jeden uczeń który - icognito - zapisuje, którzy z kolegów zachowują się nieodpowiednio? Gdzie "ja podejrzewam, ty modejrzewasz, my podejrzewamy" jest podstawą codziennej egzystencji? Gdzie zakazuje się czytania wybitnych kubańskich pisarzy, panuje prohibicja na informacyjne, gdzie permanentna inwigilacja to chleb powszedni, gdzie wciąż racjonuje się żywność, gdzie ... Przykłady można mnożyć bez końca.
Tym, którzy ciekawi są absurdów kubańskigo świata gorąco polecam spojrzenie na ludzi tego kraju oczyma Yoani Sanchez. Warto.

Kuba... raj, zapierające dech w piersiach plaże, lazur, Che Guevara, ulice nagrzane słońcem i przesiaknięte gorącymi rytmami i pieśniami, o wielkiej miłości i przemijającym czasie, śpiewanymi przez szczęśliwych tubylców, zapach cygar, pociągające kobiety, soczysta zieleń, cuba libre, cudowna nadgryziona czasem architektura i królewsko prezentujące się na każdym rogu...