..."Traktujcie to jako fantazję lub wizję przyszłości. (...) Traktując moją wyprawę jak fantazję, co jednak o niej myślicie?..."

Spojrzałam na powieść "Wehikuł czasu" zaskoczona, bo spodziewałam się opasłego tomiska pełnego przygód. Pomyślałam od razu, że czytanie zajmie mi godzinkę:) Książka była cieniutka! Okazało się jednak, że czytałam dłużej – a teraz – po zakończeniu, dalej o niej myślę - bo klimat powieści był porażający.

Lubiłam Podróżnika – ludzie o takim charakterze są potrzebni – bo swoją odwagą, wiedzą i ciekawością przełamują granice, które wydają się nieprzekraczalne. Jednocześnie był tak egoistycznie zwykły – kiedy nie potrafił rozpoznać miłości, kiedy nagle objawiła się na jego drodze.

Trochę mnie przygniótł smutek tej powieści i niemal całkowity brak wiary w człowieka – jako istoty, która ulega ciągłemu rozwojowi. Tylko arcydzieła powieści fantastycznej, w pewnym momencie, zatracają motywy fantastyki i w mgnieniu oka, to, co wydawało się światem wymyślonym - staje się możliwą przyszłością ludzkości.

Choć, na końcu, błysnęły iskierki nadziei. Może Morlokowie nigdy się nie pojawią, może...

..."Traktujcie to jako fantazję lub wizję przyszłości. (...) Traktując moją wyprawę jak fantazję, co jednak o niej myślicie?..."

Spojrzałam na powieść "Wehikuł czasu" zaskoczona, bo spodziewałam się opasłego tomiska pełnego przygód. Pomyślałam od razu, że czytanie zajmie mi godzinkę:) Książka była cieniutka! Okazało się jednak, że czytałam dłużej – a teraz – po...