Wszyscy moi znajomi już dawno trylogię Folleta przeczytali,a ja zwlekałam,bo nie wyobrażałam sobie innej wersji tej książki do przeczytania,ze względu na jej gabaryty,jak elektroniczna.Jak już ją zdobyłam poszło szybko,nawet bardzo szybko jak na rozmiary pliku. O tym,co ja sądzę o tej książce napiszę tak:nie jest to może literatura najwyższych lotów,ale bardzo spodobał mi się pomysł pisarza na napisanie monumentalnej zbeletryzowanej historii ostatniego stulecia dziejów,znacznej części naszego świata,bardzo prostym,niezbyt wyszukanym literacko językiem,bo dzięki temu ta historia ma szanse dotrzeć „ pod strzechy”,czyli do milionów czytelników.Co z kolei jest bardzo potrzebne,żeby ludzie znali historię i ją lepiej rozumieli,bo może zaczną z tej historii wyciągać wnioski i nie pozwalać sobą manipulować i dawać wykorzystywać przez szaleńców tego świata.Ken Follet jest znakomitym pisarzem powieści sensacyjnych,mistrzem budowania napięcia i błyskotliwych akcji,ale niestety talentu do sugestywnego opisywania scen wojennych,według mnie,nie ma,bo jakoś w tej książce nie wywierały one na mnie szczególnego wrażenia. Czytając książki o bitwach na frontach I wojny światowej ciągle mam w głowie jej wstrząsający obraz w genialnej powieści Ericha Marii Remarque „Na zachodzie bez zmian”.Chyba już nikt nie jest w stanie stworzyć bardziej sugestywnego opisu tamtej wojny.
Jeszcze przyczepię się do przedstawionego nam przez pisarza obrazu Rosji carskiej i tuż po rewolucji. Śmiem twierdzić,że rzadko który pisarz z kręgu kultury anglosaskiej potrafi pisać o Rosji. Potrafi to np. Simon Montefiore i Orlando Fides,bo zanim zaczęli pisać o Rosji czy ZSRR długie lata spędzili w tych państwach.Ken Follet nie czuje rosyjskiego ducha i ten jego obraz Rosji niestety nie wygląda wiarygodnie,monetami wręcz groteskowo,a nawet śmiesznie.Główną bohaterką powieści jest,oczywiście według mnie,historia i parę historycznych postaci,reszta to fikcyjni bohaterowie drugoplanowi,których losy w tą historię zostają uwikłane. Jak to często u Folleta tak i w tej powieści najbardziej podobają mi się postaci kobiece: Angielki Maud i Walijki Ethel.Jest też kobieca postać mniej może wyeksponowana,ale równie niezależna,to Rosa dziennikarka,amerykańska oczywiście.Jest też nawet sympatyczna i mądra Niemka Monika.Wszystkie one są kobietami inteligentnymi,feministkami nie pozbawionymi kobiecości, kochającymi i kochanymi przez swoich mężczyzn,odważnymi,ale kiedy trzeba potrafiącymi zachować zdrowy rozsądek by nie narażać niepotrzebnie siebie i swoich najbliższych na niebezpieczeństwo. Szkoda tylko,że Follet nie zachował należytej równowagi przy tworzeniu postaci Rosjanek,bo są jakby przeciwieństwem tych które wymieniłam.To tyle zastrzeżeń,które nachodziły mnie w trakcie czytania ksiażki.Pomimo ich lubię książki Folleta i już jestem w trakcie czytania „Zimy świata”.A tą oceniam dosyć wysoko bo na 7 punktów.

Wszyscy moi znajomi już dawno trylogię Folleta przeczytali,a ja zwlekałam,bo nie wyobrażałam sobie innej wersji tej książki do przeczytania,ze względu na jej gabaryty,jak elektroniczna.Jak już ją zdobyłam poszło szybko,nawet bardzo szybko jak na rozmiary pliku. O tym,co ja sądzę o tej książce napiszę tak:nie jest to może literatura najwyższych lotów,ale bardzo spodobał mi...