Wstyd mi przyznać, ale dopiero teraz wzięłam się za czytanie o Nocnych Łowcach z Londynu. Potrójny "Shame!" dla mnie, że wcześniej nie zabrałam się za tę trylogię, a miałam taki zamiar. Jestem beznadziejna, bo przez moje lenistwo popsułam sobie naprawdę wiele wrażeń, które podczas czytania "Mechanicznego Anioła" w dużej ilości spłynęły po mnie jak po kaczce.

Tak więc poznałam Tessę Gray, którą zawsze uważałam za Nocną Łowczynię, ale dzięki zapoznaniu się z MA wiem, że nią nie jest. Główna bohaterka jest niezbyt taka, jakie powinny być kobiety z XIX wieku. Chodzi sobie spokojnie z chłopakami i wcale jej to nie onieśmiela. Siedzi z nimi w pustym pokoju i się tym nie przejmuje. Co do samego Willa i Jamesa to niech im będzie - w końcu to Nocni Łowcy, więc dla nich etykieta nic nie znaczy.
No, ale dziewczynę raczej obchodzić powinno. Denerwowało mnie to początkowo, ale później w miarę się przyzwyczaiłam.
Ogólnie to Tessa jest dla mnie dziwna - wydaje się naprawdę w porządku dziewczyną; jest sympatyczna, silna, bystra i rozumna. Do tego odważna i, gdyby umiała, to walczyłaby wraz z Nocnymi Łowcami. Tylko jedno mnie irytuje: dlaczego w kółko leci na Willa, skoro widzi, że ją tak chamsko odrzuca. Wiem, że dostrzega w jego aroganckim sposobie bycia maskę, no, ale skoro on zadaje jej ciągle ból to, po cholerę, się na niego tak uwzięła.? Nie może spokojnie się z nim kolegować, tylko od razu musi czuć coś więcej niż przyjaźń.

I po moim monologu od razu można wywnioskować, że za Willem nie przepadam. Nie to,że go nie lubię, ale Jem mi o wiele bardziej przypadł do gustu.
Co do ich przyjaźni to sądziłam, że będzie wyraźniej zarysowana przez panią Clare. Myślałam, że będzie więcej z ich braterskiego przywiązania do siebie. A tak to wyszło jak wyszło - wątków Willa z Jemem było malutko, bo w większości widywali się osobno z Tessą. Szkoda.

Mimo tego, że trochę hejtuję tę książkę, to "Mechaniczny Anioł" jest świetną pozycją; powieść wciągnęła mnie, a po jej przeczytaniu mam lekkiego kaca i nie wiem co ze sobą zrobić. Cassandra Clare jest niezastąpiona w pisaniu genialnych fabuł do swoich książek, a do tego jest zabawnie i ekscytująco. Bardzo chętnie zabiorę się w najbliższym czasie za drugi tom.

Wstyd mi przyznać, ale dopiero teraz wzięłam się za czytanie o Nocnych Łowcach z Londynu. Potrójny "Shame!" dla mnie, że wcześniej nie zabrałam się za tę trylogię, a miałam taki zamiar. Jestem beznadziejna, bo przez moje lenistwo popsułam sobie naprawdę wiele wrażeń, które podczas czytania "Mechanicznego Anioła" w dużej ilości spłynęły po mnie jak po kaczce.

Tak więc...