To będzie opowieść o zaraźliwej i groźnej chorobie umysłowej jaką jest nazizm. Ta dolegliwość skutecznie dotknęła przedwojenne Niemcy i wiedziona prostackim instynktem, doprowadziła do upadku całego narodu. Niczym śmiertelna trucizna dostała się do serc i mózgów ludzi, których nigdy nie można by podejrzewać o narodowosocjalistyczne ciągoty. Barbarzyński zarodek który przyniosła, wykiełkował bardzo szybko a początkowo śmieszni dziwacy z symbolem hakenkreuza w błyskawicznym tempie opanowali niemieckie umysły. I wtedy stało się to, czego można było się spodziewać. Mordowanie ludzi uznano za cnotę a obłąkana szajka kryminalistów i psychopatów zatrzęsła III Rzeszą. Na własne oczy mogłem to wszystko obejrzeć w miniaturowej wersji autorytaryzmu, jakim stała się mazurska wieś Maulen. Hans Hellmut Kirst pokazał mi tam jak pod mikroskopem, Wielkoniemiecką Rzeszę z jej obłudą i prymitywizmem. A to, co zobaczyłem w tych fikcyjnych wydarzeniach, zadziwiło mnie jeszcze bardziej niż historyczne fakty.

Ślepy idealizm może prowadzić do zbrodni a "Wilki" mogą być tego dobrym przykładem. Chociaż równie dobrze można by zasugerować, że w tej książce nie występuje żadna idea. Ona jest tylko przykrywką dla rządnych władzy idiotów i głupców, którzy odgrywając komedię nieświadomie przekształcają ją w tragedię. Każdy z nich kierowany instynktem drapieżnika, uosabia obrzydliwe prostactwo oraz egoizm. Natomiast powolni im mieszkańcy Maulen stają się jedynie stadem bydła, których Kirst pozwala nam żałować. Tytułowe wilki wiedząc, że godzina ich łowów wybiła, skutecznie przebierają się za obrońców ojczyzny i pod fałszywą maską rozpoczynają rzeź. Zaczynając od patriotycznego przedszkola, kończą na wyżynach morderstwa na własnych obywatelach.

Ale Kirst stosując przeciwwagę dla rozjuszonej wilczej watahy, umieszcza na planie powieści jedynego sprawiedliwego, który otoczony grupą przyjaciół zachowuje umiar i sprawiedliwość. I chociaż z wilkami nie ma żartów to jednak obdarzony wielką pogodą ducha Alfons Materna uświadamia nam, że nikt nie ma monopolu na patriotyzm. To za jego sprawą z wielką przyjemnością czekałem na każdy pojedynek składający się z szeregu subtelnych intryg. Gdyby nie jego postać, to żadna groźba ani szantaż nie przypominałyby tak wspaniałej walki podjazdowej, jaką ten główny bohater stosuje aby przeżyć wśród hitlerowskich bonzów. Osoba Alfonsa Materny uosabia zapowiedź nowych czasów, zarówno na początku jak i na końcu dzieła Kirsta. W obydwóch przypadkach te czasy nie będą spokojne.

Niemiecki pisarz podkreśla, jak wielki błąd popełnili Niemcy dopuszczając Adolfa Hitlera do władzy. Pomimo tego, że na ten temat napisano już od zakończenia II Wojny Światowej mnóstwo książek, to jednak nadal trzeba uświadamiać kolejnych naiwnych, wierzących w jedynowładcze rządy silnej ręki. Wszyscy musimy pamiętać o tym, że tak jak mieszkańców Maulen poruszyły piękne i wielkie słowa, tak samo i teraz warto być odpornym na populistyczne hasła. Zapowiedź nowego i jedynie słusznego świata, niekoniecznie musi być dobrym rozwiązaniem dla ludzi chcących żyć w pokoju.

To będzie opowieść o zaraźliwej i groźnej chorobie umysłowej jaką jest nazizm. Ta dolegliwość skutecznie dotknęła przedwojenne Niemcy i wiedziona prostackim instynktem, doprowadziła do upadku całego narodu. Niczym śmiertelna trucizna dostała się do serc i mózgów ludzi, których nigdy nie można by podejrzewać o narodowosocjalistyczne ciągoty. Barbarzyński zarodek który...