Opowieść o pięknej i głębokiej, lecz niezmiernie trudnej miłości dwojga młodych ludzi. Ona - Polka, pełna wdzięku, delikatności i naiwnego uroku, niedoświadczona w miłości studentka romanistyki. On - Włoch z głębokiego Południa, niebywale przystojny, pełen temperamentu, otwarty i czuły, lewicujący student. Oboje zakochani miłością czystą i bolesną, rozdartą pomiędzy dwa obce sobie światy. Z jednej strony Polska lat siedemdziesiątych, potem Polska stanu wojennego z jej wszystkimi ograniczeniami i zakazami. Z drugiej - inne - niesielankowe, mało znane oblicze Włoch tamtego okresu. Na przeszkodzie do szczęścia stoją zamknięte granice, kontrolowana korespondencja, rodzina i brak pieniędzy. A jednak miłość pokonuje przeszkody. Spotykają się... Marta i Fabio...

Czy miłość przetrwa rozłąkę i przeciwności losu...?
Jak daleko wrażliwy człowiek może zajść w bezsilności i cierpieniu serca?
Gdzie następuje kres wytrzymałości uczuć?
Kiedy rozdrapywanie ran przestaje boleć?
Marta zagłębia się we własne odczucia i doznania, bardzo wnikliwie analizuje motywy działania i stara się usprawiedliwić postępowanie ukochanego mężczyzny. Przez lata szuka prawdy i zakończenia dla niedokończonych rozmów... Kocha boleśnie, ale dzięki takiej właśnie przeszłości dochodzi do dojrzałej, spełnionej miłości i do szczęśliwej rodziny. I jako pięćdziesięcioletnia kobieta zdecydowanie "wie, co w życiu ważne, a co niewarte jest funta kłaków". I z przekonaniem mówi: warto było... warto kochać...
Hanna Pakulska