Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie istnieje na tym świecie rzecz, której Tully nie zrobiłby dla przyjaciół. Dzięki niemu James nigdy nie czuł się samotny. I to z nim przeżył najpiękniejszy weekend w swoim życiu. Festiwal Dziesiątego Lata odmienił ich na zawsze- to właśnie tam za niczym nie tęsknili i niczego nie żałowali. Niesieni melodią „How Soon Is Now?”, odurzeni alkoholem i zapierająca dech w piersiach młodością, przyrzekli sobie, że przeżyją dany in czas inaczej niż wszyscy. Trzydzieści lat później, James otrzymuje niespodziewaną wiadomość. Tym razem to Tully prosi przyjaciela o pomoc. Literatura piękna, zawsze będzie miała specjalne miejsce w moim sercu. Uwielbiam, w jaki sposób wpływają na mnie i ile wyciągam z tych pozycji. Tak samo było z tą pozycją. Cudowny klimat Szkocji, zabrały mnie na ponowną wędrówkę po rejonach, w których mieszkałam. Sprawiło mi to ogromną przyjemność, gdyż mieszkałam w tych rejonach dwa lata. Historia opowiada losy młodego chłopaka, który wyróżnia się w społeczeństwie. Pozostawiony przez rodziców, zdany na siebie. Odnalazł swoją rodzinę w grupce przyjaciół. Oczytany młody człowiek, sięgający po książki każdej tematyki. Dostrzeżony talent dostrzegła nauczycielka, która pomogła mu dostać się na studia. Po trzydziestu latach Tully prosi o pomoc Jamesa. Jest śmiertelnie chory i prosi go o przysługę, związaną z końcem jego życia. Przepiękny wątek przyjaźni pełnej wsparcia i miłości. Ukazuje przyjaźń wierną do grobowej deski. To historia o młodości, tym czasie, kiedy czujemy się wolni. Kiedy uważamy, że nasze działania nie mają konsekwencji. Cudownej spontaniczność, której w miarę dorastania się wyzbywamy. To piękna historia o prawdziwej przyjaźni, młodości i miłości. Podczas czytania książki odczuwałam ogromną nostalgię, krocząc wraz z bohaterami po szkockich miejscowościach. Czytanie książki to była czysta przyjemność. Historia opowiada o przemijalności chwil, prawdziwej przyjaźni i młodości. Książka trafia do moich ulubieńców tego roku. To bardzo wartościowa książka.