Chyba przeczytałam najlepsze powieści Barbary Wood, dzięki nim sięgnęłam po kolejne, ale teraz, niestety, zostały mi te, które należą do najwyżej średnich. Tak ma się też sprawa z tym konkretnym tytułem. Akcja ma nas przenieść do cywilizacji Majów i Azteków, ale czytając miałam wrażenie, że gdyby zmienić nazwy i imiona, można by przenieść akcję gdziekolwiek i nikt nie zauważyłby różnicy. Dla mnie brakowało klimatu i nastroju zarówno miejsca jak i czasu. Podobnie rzecz miała się z akcją, niby romans z przygodą, ale romans zaledwie przeciętny, nie mogą być razem, bo na drodze stoi im tysiąc przeszkód, by za chwilę te wszystkie przeszkody nie stały na drodze (chociaż nic się nie zmieniło). A przygody też nie były oszałamiające, w ogóle akcja była rozwlekła, bohaterowie miotali się w tę i z powrotem, zmieniali bez powodu plany i cel wędrówki, a plany zemsty Baláma doprowadzały mnie wprost do białej gorączki- albo chciał się mścić albo nie, a tutaj zabrakło odrobiny konsekwencji, zresztą jak w kilku innych opisach. Ogólnie książka nie jest zła, ale nie jest też rewelacyjna, chwilami czyta się dobrze, za chwilę budzi irytację, czasem nudę. Kto lubi, aby jeden bohater był wcieleniem zła, a drugi kryształowo czysty, ten może śmiało sięgać po „Kobietę tysiąca twarzy", kto woli, aby opisy były bardziej realne, a przedstawione czasy i miejsca miały prawdziwy klimat, może w tej książce nie znaleźć za wiele dla siebie.

Chyba przeczytałam najlepsze powieści Barbary Wood, dzięki nim sięgnęłam po kolejne, ale teraz, niestety, zostały mi te, które należą do najwyżej średnich. Tak ma się też sprawa z tym konkretnym tytułem. Akcja ma nas przenieść do cywilizacji Majów i Azteków, ale czytając miałam wrażenie, że gdyby zmienić nazwy i imiona, można by przenieść akcję gdziekolwiek i nikt nie...