Osoba, która decyduje się na zamieszkanie w danym mieście i później opisanie go jest dla mnie wiarygodniejsza niż taka, która odwiedza miasto tylko turystycznie przez kilka tygodni. Taką osobą jest właśnie autorka książki "Neapol, moja miłość" Penelope Green.
Autorka w drugiej części opuszcza Rzym i decyduje się na osiedlenie w Neapolu, który jak każdy wie, nie należy do bezpiecznej części Włoch. Pomimo ogromnej przestępczości, zagrożeń i niebezpieczeństwa autorce udaje się pokochać to miasto. Ogarnia ją ciekawość ludzi i miejsc, a każda nowo poznana osoba rzuca nowe światło na Neapol. Wyłania nam się obraz miasta w którym rządzi mafia, panuje bezrobocie, jest ogromna bieda, zmuszająca do kradzieży, problem zalegających śmieci i ogólny brak rozwoju. Z drugiej strony mamy mieszkańców oddanych rodzinnemu miastu, którzy z zapałem pracują nad poprawą jego wizerunku, ludzi z optymizmem.
* "Neapol jest bardziej urzekający niż Rzym i w żadnym innym mieście życie nie pulsuje tak szybko jak tutaj. Z jednej strony jest tu przerażająca bieda, a chaos miasta może doprowadzić człowieka do szału. Z drugiej - Neapol oferuje wspaniałe widoki nad zatoką. Tylko tu można spotkać wścibskich ludzi, którzy jednocześnie zarażają cię dobrym nastrojem(...)Neapol jest idealny dla osób sentymentalnych."


* "Neapol, moja miłość", Penelope Green, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 2010, str.218

Osoba, która decyduje się na zamieszkanie w danym mieście i później opisanie go jest dla mnie wiarygodniejsza niż taka, która odwiedza miasto tylko turystycznie przez kilka tygodni. Taką osobą jest właśnie autorka książki "Neapol, moja miłość" Penelope Green.
Autorka w drugiej części opuszcza Rzym i decyduje się na osiedlenie w Neapolu, który jak każdy wie, nie należy do...