Niestety mówię pas. Po lekturze 2/3 powieści zdecydowałam się z nią rozstać (choć z reguły zawsze staram się skończyć rozpoczętą wcześniej lekturę).
Jestem ogromnie zmęczona i rozczarowana. O ile "Księżyc i anioł" była wyśmienitą, klimatyczną ucztą literacką (przeczytałam ja dwa razy), tak "Pawi krzyk" to jakaś tortura.
Książka ma ogromny potencjał, niestety autorka nie podołała wyzwaniu. Realizm magiczny, oryginalne postacie literackie, ciekawa fabuła, klimat przesycony mistycyzmem wschodu- to niewątpliwe plusy. Powieść czyta się niczym mroczną baśń dla dorosłych, pełną magii, zjaw, dżinów oraz krwawych, brutalnych zdarzeń.
Niby wszystko pięknie, jednak coś zgrzyta. Książka nie ma żadnych rozdziałów, części, chronologii zdarzeń. Pomieszanie z poplątaniem. Przez powieść przewija się masa mniej lub bardziej znaczących postaci,i choć po pewnym czasie ścieżki bohaterów się krzyżują, to jednak natłok bohaterów przytłacza (nie pomaga nawet drzewo genealogiczne zamieszczone na początku książki). Ogólnie rzecz biorąc za dużo tego wszystkiego, lektura męczy, zniechęca,frustruje, wykańcza nerwowo. Na kartach powieści panuje chaos. Były momenty, momenty wzbudzające zachwyt, jednak całość jest niestrawna.

Podsumowując,"Pawi krzyk" to książka niesamowicie chaotyczna, niczym moja opinia na jej temat. Nie wystawiam oceny z wiadomych przyczyn. Być może kiedyś do niej wrócę... Nie polecam, nie odradzam, choć muszę przyznać, że to książka dla wytrwałych i cierpliwych czytelników.

Niestety mówię pas. Po lekturze 2/3 powieści zdecydowałam się z nią rozstać (choć z reguły zawsze staram się skończyć rozpoczętą wcześniej lekturę).
Jestem ogromnie zmęczona i rozczarowana. O ile "Księżyc i anioł" była wyśmienitą, klimatyczną ucztą literacką (przeczytałam ja dwa razy), tak "Pawi krzyk" to jakaś tortura.
Książka ma ogromny potencjał, niestety autorka nie...