Żałuję, że przeczytałam, taki to chłam i odpad nuklearny. Zamiana bohaterów wartościowej książki w tanie romansidło dla starych dewotek. Nie, nie, nie. Biedna Jane, w grobie się przewraca!

Żałuję, że przeczytałam, taki to chłam i odpad nuklearny. Zamiana bohaterów wartościowej książki w tanie romansidło dla starych dewotek. Nie, nie, nie. Biedna Jane, w grobie się przewraca!

przyznam, że jestem z reguły negatywnie nastawiona do kontynuacji, pisanych przez innych autorów, często lata świetlne po wydaniu. jednak ciekawość + głód, jaki został po przeczytaniu "Dumy i uprzedzenia" sprawił, że sięgnęłam po "Zarozumiałość".

na początku powiem, że pomysł sam w sobie jest niezły. serio, rozwinięcie postaci drugoplanowej, a ważnej dla fabuły było dobrym posunięciem. i na tym kończą się plusy.

Barrett spłyciła wszystkie postacie, jakie się dało. zamieniła ich osobowości, a niektórym nawet je totalnie odebrała, np. Lizzy czy Darcy'emu, który stał się miłym, przezroczystym kolesiem, który nic nie robi, tylko gada i kocha żonę. proszę...
oprócz tego, losy Georgiany są dokładną kopią tego, co mamy w dziele Austen. nic nowego, nic świeżego, nic ciekawego i nic odkrywczego. do tego braku oryginalności dodajmy słaby styl, humor i uparte próby kopiowania Jane Austen, a otrzymamy jedną z najgorszych książek, jakie czytałam, czyli "Zarozumiałość".

przypuszczam, że gdyby Barrett wzięła się za coś w 1oo% swojego, wyszłoby jej lepiej. ale jest, jak jest. nie wiem, kto jej pozwolił to wydać, a, o zgrozo, czytałam, że ta autorka stworzyła też kontynuację do "Rozważnej i romantycznej"... brak słów.

przyznam, że jestem z reguły negatywnie nastawiona do kontynuacji, pisanych przez innych autorów, często lata świetlne po wydaniu. jednak ciekawość + głód, jaki został po przeczytaniu "Dumy i uprzedzenia" sprawił, że sięgnęłam po "Zarozumiałość".

na początku powiem, że pomysł sam w sobie jest niezły. serio, rozwinięcie postaci drugoplanowej, a ważnej dla fabuły było dobrym...

Gdyby to była zwykła powieść, może nie byłabym taka bezlitosna. Ale jest to kontynuacja "Dumy i uprzedzenia". Skoro ktoś się podjął takiego wyznania, wydawać by się mogło, że wie, co robi. Niestety, książka jest tendencyjna, bez polotu, przewidywalna, tylko chwilami zawiera frazy w stylu Jane. Przeważnie to banał, brak klasy i łopatologiczne wykładane przemyślenia (jak dla czytelników bezmózgich). To, co Jane prowadziła finezyjnie przez całą powieść tu autorka "wykłada" na dwóch stronach. Zgroza! Biedna Jane przewraca się w grobie!

Wniosek jest tylko jeden: kunszt pisarski Jane Austen jest tak pełen klasy i niepodrabialny, że można go tylko podziwiać i żadna prawdziwa jej wielbicielka i fanka NIGDY NIE ODWAŻY się na próbę kontynuacji.

Gdyby to była zwykła powieść, może nie byłabym taka bezlitosna. Ale jest to kontynuacja "Dumy i uprzedzenia". Skoro ktoś się podjął takiego wyznania, wydawać by się mogło, że wie, co robi. Niestety, książka jest tendencyjna, bez polotu, przewidywalna, tylko chwilami zawiera frazy w stylu Jane. Przeważnie to banał, brak klasy i łopatologiczne wykładane przemyślenia (jak dla...

Napuszony styl, banalna historia, słaba kontynuacja powieści Jane Austen.

Napuszony styl, banalna historia, słaba kontynuacja powieści Jane Austen.

Nie jest najgorsza, jeżeli się jej nie porównuje z tworami Jane. Przyjemna, do luźnej lekturki.

Nie jest najgorsza, jeżeli się jej nie porównuje z tworami Jane. Przyjemna, do luźnej lekturki.