Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na "Trzecią siostrę" trafiłam przypadkiem w bibliotece, i choć podeszłam do niej z bardzo dużą rezerwą, nie okazała się tak zła, jak myślałam. Zazwyczaj kontynuacje powieści znanych pisarzy, dopisywane przez kogoś innego, są zaledwie cieniem oryginału. W tym przypadku nie było wcale tak źle. Autorka wpasowała się w styl i język Austen i, choć zabrakło tej magii,która wyróżnia oryginalne książki, czytało się dobrze. Miło było wrócić do znanych bohaterów i miejsc, oraz poznać nowe. Jedyne, co mogę zarzucić autorce, to powtarzalność. Sytuacja Margaret jest niemal kopią tego, co przydarzyło się Marianne: dwóch adoratorów, z których jeden okazuje się złym oszustem, a drugi ukochanym wybawcą. Jeśli spojrzymy na tę powieść jako osobną całość, a nie koniecznie kontynuację "Rozważnej i romantycznej", książka nie jest wcale taka zła.