Janusz Zajdel przede wszystkim był fantastycznym hipnotyzerem. Potem dopiero pisarzem. Każdym słowem rozpoczynał grę o uwagę i skupienie czytelnika. Zachęcał prostotą opisów zjawisk, które w fantastyce naukowej wydawałyby się nie do rozszyfrowania. Następnie wplatał w nie tajemniczą fabułę, by zakończyć niezwykłym finałem swej hipnozy.

Książka jest niesamowita i żałuję, że nie starałem się poznać twórczości tego autora wcześniej. Paradyzja opowiada o sztucznej planecie, na której żyje poddane kontroli społeczeństwo, od niemal 100 lat nie utrzymujące kontaktu z Ziemią. Na tę planetę wyrusza ziemski wysłannik, aby napisać o niej książkę. Banalne? To już było? Mało sprzedajny pomysł?

Nic bardziej mylnego. Fabuła jest jak zaklęcie i tylko w ustach prawdziwego magika nabiera zmysłu tworzenia w naszych umysłach świata niespotykanie pięknego i tajemniczego. Zajdel opisuje historie niezwykle plastycznie, sprawnie, akcja pędzi, będąc jednocześnie statyczna.

Nasz umysł jest jedynie planetą, która krąży po orbicie tej książki. Jestem absolutnie wstrząśnięty, że książka sprzed 30 lat wciąż jest tak bardzo aktualna i co ważne nie do skopiowania!

Pozycja obowiązkowa.

Janusz Zajdel przede wszystkim był fantastycznym hipnotyzerem. Potem dopiero pisarzem. Każdym słowem rozpoczynał grę o uwagę i skupienie czytelnika. Zachęcał prostotą opisów zjawisk, które w fantastyce naukowej wydawałyby się nie do rozszyfrowania. Następnie wplatał w nie tajemniczą fabułę, by zakończyć niezwykłym finałem swej hipnozy.

Książka jest niesamowita i żałuję,...