Doskonała wprost książka ukazująca zarówno miałkość marksizmu jak i jego religijny charakter. Autor nader dobrze naświetla również absurd poszukiwania uniwersalnej odpowiedzi na problemy tego świata oraz celnie piętnuje mit klasy robotniczej jako nowego narodu wybranego. Również intelektualiści nie uchowali się od krytyki, pod pręgierzem bowiem znajduje się prymitywna fascynacja ludem czy - pardon my french - zeszmacenie przejawiające się w usprawiedliwieniach wynajdywanych dla krwawych tyranii.
Wszystko dla rewolucji bełkocą omotani opium komunizmu "intelektualiści" (siedząc jednocześnie w komfortowych kawiarenkach),nie zauważając jednocześnie, iż ukochana przez nich "klasa robotnicza" woli kapitalizm i reformy. Autor zaś opisuje to i słusznie piętnuje.

Doskonała wprost książka ukazująca zarówno miałkość marksizmu jak i jego religijny charakter. Autor nader dobrze naświetla również absurd poszukiwania uniwersalnej odpowiedzi na problemy tego świata oraz celnie piętnuje mit klasy robotniczej jako nowego narodu wybranego. Również intelektualiści nie uchowali się od krytyki, pod pręgierzem bowiem znajduje się prymitywna...

Biorąc pod uwagę czas w którym ją napisano - jest to bez dwóch zdań książka daleka od ówczesnego mainstreamu. W pewnym sensie nawet zaprzańcza bo autor delikatnie rzecz ujmując napluł nią w twarz swym francuskim braciom po piórze. Troszkę prorocza bo napisana przed referatem Chruszczowa. I w pewnym sensie uniwersalna, bo minęły dekady, wiek XX się był skończył, marksizm z tamtych czasów przykryła gruba warstwa kurzu (i ludzkich kości),tymczasem tak zwani intelektualiści wciąż ślinią się do wielkich teorii społecznych, które uporządkują wreszcie w sposób systemowy nasz skomplikowany świat. Dyktatura proletariatu, dialektyka, czy nasza kochana płeć kulturowa - wszystko to opowieści z tej samej, teoretycznej bajki. Minus: trochę w niej brakuje odpowiedzi: dlaczego, u licha, dlaczego?

Biorąc pod uwagę czas w którym ją napisano - jest to bez dwóch zdań książka daleka od ówczesnego mainstreamu. W pewnym sensie nawet zaprzańcza bo autor delikatnie rzecz ujmując napluł nią w twarz swym francuskim braciom po piórze. Troszkę prorocza bo napisana przed referatem Chruszczowa. I w pewnym sensie uniwersalna, bo minęły dekady, wiek XX się był skończył, marksizm z...