Mimo całego mojego podziwu dla autorki, muszę tu oddzielić ocenę dla książki jako takiej.
Kinga Choszcz - podróżniczka, której niestety nie ma już wśród nas, pokonała ją afrykańska choroba. Jej osoba może fascynować i inspirować swoją postawą i przekonaniami - wolny duch, ciągle głodna wrażeń i nowych ludzi, konsekwentna weganka, potrafiła uratować zarówno psa, jak i wykupić z niewoli dziewczynkę oraz podążać za swoimi marzeniami. Dla wielu osób może być natchnieniem jak realizować swoje zamierzenia.
Książka jest pięknie wydana, zdjęcia przecudne, natomiast treść niestety mnie rozczarowała.
Sama lubię podróże, oczywiście bardziej poukładane. Na pewno nie miałabym odwagi, by podróżować stopem po Afryce, po ciemku z nieznanymi facetami, czasami nielegalnie bez wiz. Nie wiem czy to jeszcze odwaga, czy już szaleństwo. Takich wrażeń mogą mi dostarczyć książki podróżnicze i to mi wystarczy. Lubię czytać o ciekawych miejscach, odmiennych kulturach i zwyczajach, po prostu o ludziach, którzy fascynują swoją odmiennością. Niedościgłym wzorem relacji z podróży są dla mnie książki Wojciecha Cejrowskiego - pełne życia i humoru.
Ta książka niestety jest trochę zbyt płaska. To bardziej zapiski z podróży.
Opis przejazdów, środków lokomocji, spotkanych osób. Brakowało mi więcej refleksji, zachwytu oglądanymi miejscami. Na dłuższą metę stało się to zbyt monotonne.
Nie zmienia to mojego uznania dla Kingi jako osoby, która swoim życiem pokazała, że można zrobić wszystko dla realizacji swoich marzeń, żyć pełnią życia i jeszcze przy tym pomagać innym.

Mimo całego mojego podziwu dla autorki, muszę tu oddzielić ocenę dla książki jako takiej.
Kinga Choszcz - podróżniczka, której niestety nie ma już wśród nas, pokonała ją afrykańska choroba. Jej osoba może fascynować i inspirować swoją postawą i przekonaniami - wolny duch, ciągle głodna wrażeń i nowych ludzi, konsekwentna weganka, potrafiła uratować zarówno psa, jak i...