To chyba najlepsza książka, którą czytałam, generalnie cała saga Północna Droga jest świetna, postacie żyją, a pomysł opowiedzenia tej samej historii, ale z innej perspektywy każdgo jej uczestnka RE-WE-LACYJ-NY

To chyba najlepsza książka, którą czytałam, generalnie cała saga Północna Droga jest świetna, postacie żyją, a pomysł opowiedzenia tej samej historii, ale z innej perspektywy każdgo jej uczestnka RE-WE-LACYJ-NY

Kolejna wspaniała powieść osadzona w krainie wikingów. Intrygi, zachłanność władzy, ludzka głupota oraz pożądanie do dzisiejszych czasów napędza ludzkość, nie inaczej było w I w. na terytorium dzisiejszej Norwegii. Pani Elżbieta doskonale potrafi pokazać ludzkie uczucia, a jej opisy otoczenia są genialne. Ta powieść pokazuje czytelnikowi jak wielką rolę w historii świata odgrywały niewiasty.

Kolejna wspaniała powieść osadzona w krainie wikingów. Intrygi, zachłanność władzy, ludzka głupota oraz pożądanie do dzisiejszych czasów napędza ludzkość, nie inaczej było w I w. na terytorium dzisiejszej Norwegii. Pani Elżbieta doskonale potrafi pokazać ludzkie uczucia, a jej opisy otoczenia są genialne. Ta powieść pokazuje czytelnikowi jak wielką rolę w historii świata...

Książka przyjemna, szybko się czyta, raczej nie zaskakuje. Mieszanka dobrze ubranych faktów z historii północnej Europy, romansu i fantasy. Najważniejsze, że nie jest przesłodzona, nie ma wiecznej idylli i tylko udanych historii miłosnych, jest śmierć, zemsta, cierpienie, zdrada, tęsknota.

Książka przyjemna, szybko się czyta, raczej nie zaskakuje. Mieszanka dobrze ubranych faktów z historii północnej Europy, romansu i fantasy. Najważniejsze, że nie jest przesłodzona, nie ma wiecznej idylli i tylko udanych historii miłosnych, jest śmierć, zemsta, cierpienie, zdrada, tęsknota.

To drugi tom serii "Północna droga". Sięgnęłam po niego nieco zniesmaczona pierwszym tomem i bałam się, że to będzie kolejna część o kobiecie, która przeżywa miłosne chwile i jest żoną swojego męża. Ale tu autorka na szczęście wróciła do swoich mocnych stron, czyli łączenia historii z fabułą. Tytułowa bohaterka od dzieciństwa nie ma łatwego życia, nic nie przychodzi samo, o każdy dzień życia musi walczyć a gdy zostaje wydana za mąż za jarla, którego nie kocha i który traktuje ją jak worek treningowy do robienia dzieci wyzwala się w niej poczucie walki i poświęcenia w imię władzy. Rodzi sześciu synów, z których najmłodszy, w świetle przepowiedni wieszczki ma być przyszłym władcą. Halderd jest w stanie poświęcić wiele aby po pierwsze najpierw go ochronić a potem doprowadzić do ziszczenia przepowiedni.
W książce mamy wiele nawiązań do poprzedniej części, wiele wydarzeń jest opowiadanych z innej perspektywy i poznajemy ich drugie dno. Jest też więcej scen stricte nawiązujących do historii Norwegii - pierwszych kapłanów chrześcijańskich, walki na morzu, organizowania wypraw i postaci, które znamy z "Hardej", jak Olav Tryggvason, który powraca ze wschodu i w chwale Chrystusa ogłasza się królem.
Całość mi się podobała - przede wszystkim nie była przesłodzoną, erotyczną opowieścią o kobiecie wikinga (choć tu tych scen też nie brakowało) ale historią o walce i poświęceniu, wierze w swoich bogów i powitaniu nowej wiary i nowego Boga Chrystusa. Z chęcią sięgnę po kolejną część serii "Północnej drogi".

To drugi tom serii "Północna droga". Sięgnęłam po niego nieco zniesmaczona pierwszym tomem i bałam się, że to będzie kolejna część o kobiecie, która przeżywa miłosne chwile i jest żoną swojego męża. Ale tu autorka na szczęście wróciła do swoich mocnych stron, czyli łączenia historii z fabułą. Tytułowa bohaterka od dzieciństwa nie ma łatwego życia, nic nie przychodzi samo, o...

Polubiłam Halderd. Z mojego punktu zaczepienia w życiu i doświadczeniach to bardzo prawdziwa postać . Skomplikowana , trudna ale prawdziwa.

Polubiłam Halderd. Z mojego punktu zaczepienia w życiu i doświadczeniach to bardzo prawdziwa postać . Skomplikowana , trudna ale prawdziwa.

Słyszałem dużo zachwytów nad książkami pani Cherezińskiej, bardzo lubię klimaty Wikingów, więc do lektury podszedłem z nastawieniem na pyszną ucztę widzianą oczami kobiety ze średniowiecznej Norwegii. Niestety rozczarowanie było równe oczekiwaniom.
Nie twierdzę, że książka jest zła - oceniam ją na 6/10, czyli wg opisu - dobra, jednak po więcej książek autorki raczej nie sięgnę.
Doceniam kunszt językowy, bogate słownictwo i walory historyczne - poczułem klimat wikińskich grodów. Słyszałem, że Cherezińska robi świetny research i to było czuć.
Powyższe zalety to niestety za mało. Historia ciekawie się zaczyna, ale dalej staje się rozwlekła i po prostu totalnie nudna. Nie podobają mi się częste przeskoki czasowe o kilka lat - wolę zwarte czasowo historie. Do tego narracja prowadzona jest w znienawidzonym przeze mnie czasie teraźniejszym (!) z perspektywy pierwszej osoby. Bohaterka bierze udział w różnych wydarzeniach, ale akcja jest tak rozwlekła, jakby jej nie było. Gdybym miał narysować wykres emocji, byłaby to pozioma kreska na niskim poziomie zaangażowania.
Czytając opinie o innych książkach autorki również spotkałem zarzuty dotyczące rozwlekłości akcji. Pani Cherezińska ma więc zdaje się taki styl, czyli nie dla mnie. Cieszy mnie jednak, że są tacy, którym się jej proza podoba, ważna jest różnorodność na rynku książki :)
Pozdrawiam!

p.s.
Okładka książki jest jakąś pomyłką. Ktoś w wydawnictwie wysłał chyba do drukarni zły plik z obrazkiem okładki...

Słyszałem dużo zachwytów nad książkami pani Cherezińskiej, bardzo lubię klimaty Wikingów, więc do lektury podszedłem z nastawieniem na pyszną ucztę widzianą oczami kobiety ze średniowiecznej Norwegii. Niestety rozczarowanie było równe oczekiwaniom.
Nie twierdzę, że książka jest zła - oceniam ją na 6/10, czyli wg opisu - dobra, jednak po więcej książek autorki raczej nie...

Podobało mi się bardziej niż pierwszy tom.
Życie Halderd jest dla mnie dużo ciekawsze. Przede wszystkim, jest tu więcej krwi, zdrad oraz cierpienia. Strach o dzieci, małżeństwo bez miłości oraz wszystko, co spotyka główną bohaterkę przeżywałam jako czytelnik razem z nią. Widziałam jak zżerana przez ambicję i napędzana pogmatwanymi przepowiedniami kombinuje by syn zaszedł jak najdalej. Obserwowałam również moment gdy najlepsze czasy skończyły się dla Halderd.
Po prostu wciągnęłam się i tyle.
Zarzuty mam podobne jak do pierwszego tomu i stanowczo są to sceny erotyczne. Na szczęście jest ich o wiele mniej niż w pierwszym tomie, ale są dla mnie opisane tak samo kiepsko.
O bitwach dowiadujemy się poprzez rozmowy, a muszę przyznać, że momentami chciałabym znaleźć się bliżej pola bitwy.
Nie rozumiem też, dlaczego ktoś uznał, że męska klata na okładce będzie idealna. Mamy opowieść o silnej kobiecej postaci, ale półnagie męskie ciało w futerku wychodzi na prowadzenie. O co chodzi i dlaczego, nie wiem.

Podobało mi się bardziej niż pierwszy tom.
Życie Halderd jest dla mnie dużo ciekawsze. Przede wszystkim, jest tu więcej krwi, zdrad oraz cierpienia. Strach o dzieci, małżeństwo bez miłości oraz wszystko, co spotyka główną bohaterkę przeżywałam jako czytelnik razem z nią. Widziałam jak zżerana przez ambicję i napędzana pogmatwanymi przepowiedniami kombinuje by syn zaszedł...

Odrobinę bardziej interesująca niż pierwsza część, ale tylko odrobinę. Ogólnie rzecz biorąc, stylistyka miejscami leży, dialogi są pisane zbyt współcześnie: "No", "ej" i tego typu zagajenia, co nie pozwalało mi w pełni wczuć się w klimat. Opisy zdarzeń też nie zachwycały, często miałam wrażenie, że czytam telegram (Poszłam nad fiord KROPKA Zobaczyłam statek STOP Zdenerwowana wróciłam do alkowy STOP). Czytam teraz trzecią część, mam nadzieję, że będzie tam nieco lepiej.

Odrobinę bardziej interesująca niż pierwsza część, ale tylko odrobinę. Ogólnie rzecz biorąc, stylistyka miejscami leży, dialogi są pisane zbyt współcześnie: "No", "ej" i tego typu zagajenia, co nie pozwalało mi w pełni wczuć się w klimat. Opisy zdarzeń też nie zachwycały, często miałam wrażenie, że czytam telegram (Poszłam nad fiord KROPKA Zobaczyłam statek STOP...

Zdecydowanie bardziej wartkie tempo niż w części pierwszej i historia kolejnej kobiety żyjącej w zdominowanym przez mężczyzn świecie średniowiecznych wikingów.

Zdecydowanie bardziej wartkie tempo niż w części pierwszej i historia kolejnej kobiety żyjącej w zdominowanym przez mężczyzn świecie średniowiecznych wikingów.

,,Ja jestem Halderd’' to druga powieść z cyklu ,, Północna droga'', Elżbiety Cherezińskiej.
Wspaniała! A lektorka była naprawdę genialna!
Ta książka to historia z pierwszego wieku opisująca doskonale życie kobiet w wiosce wikingów.
Bardzo klimatyczna opowieść oddająca ducha tamtych czasów i jak najbardziej warta przeczytania ☺️

,,Ja jestem Halderd’' to druga powieść z cyklu ,, Północna droga'', Elżbiety Cherezińskiej.
Wspaniała! A lektorka była naprawdę genialna!
Ta książka to historia z pierwszego wieku opisująca doskonale życie kobiet w wiosce wikingów.
Bardzo klimatyczna opowieść oddająca ducha tamtych czasów i jak najbardziej warta przeczytania ☺️