Jakoś mnie ta książka od początku do siebie ciągnęła, ale ponieważ na moim stosiku do przeczytania natychmiast zwykle piętrzy się jakieś sto pozycji, to nie każda trafia do moich rąk od razu po wydaniu. Ta trafiła z opóźnieniem, zabrałam się za nią pewnego wieczora, gdy chwilowo miałam dość historii prawdziwych, opowieści o wojnach i królach najróżniejszej maści. I co otrzymałam? Opowieść o wojnie i królu, a jednocześnie o smokach, czarodziejach, błaznach, o ruchu oporu... długo by wymieniać to, o czym jest ta książka.

Jak ją wzięłam do ręki pewnego wieczora, to wróciłam do rzeczywistości kilka wieczorów później:) I okazało się, że powieść, która mnie zaczarowała do reszty, rozbawiła do łez, wchłonęła i zachwyciła, wywołała we mnie na koniec niepohamowaną wściekłość. Bo to jest pierwszy tom!!! A kolejne nie zostały w Polsce wydane!!! A ja po rosyjsku nie rozumiem, nawet ichnich liter nie rozróżniam!!! Normalnie miałam ochotę komuś przywalić, niczym nieodrodna naśladowczyni Olgi. I jeszcze teraz, gdy już sporo czasu minęło, nadal nie mogę tego przeboleć. I wielki mam apel do wydawcy - zlitujcież się nade mną i nad czytelnikami, wydajcie dalsze tomy, bo mnie normalnie ciekawość zeźre!!

Styl Pankiejewej jest jedyny i niepowtarzalny - zabawny do bólu brzucha i sugestywny, i jakoś wcale nie razi, że połowa bohaterów to erotomani (ale jakże sympatyczni erotomani), którzy mówią językiem zdecydowanie... barwnym:) Nie ma tu jednak wulgarności, wszystko to wywołuje tylko uśmiech, nie razi, nie bulwersuje. Bohaterowie są na tyle oryginalni i zachwycający, że wybacza im się wszystko, bez wyjątków, patrzy się z przymrużeniem oka na ich ekscesy i przyjmuje się do wiadomości, że tak to już w tamtych czasach było.

Zaraz, zaraz, w jakich czasach? Toć nie jest to powieść historyczna! A może jednak trochę jest? :) Przekonajcie się sami, bo warto (co w wolnym przekładzie oznacza: czytajcie wszyscy, a potem szturmujemy siedzibę wydawcy i okupujemy ją dopóki nie obieca, że wyda dalszy ciąg w trybie przyspieszonym!).

http://zielonowglowie.blogspot.com/

Jakoś mnie ta książka od początku do siebie ciągnęła, ale ponieważ na moim stosiku do przeczytania natychmiast zwykle piętrzy się jakieś sto pozycji, to nie każda trafia do moich rąk od razu po wydaniu. Ta trafiła z opóźnieniem, zabrałam się za nią pewnego wieczora, gdy chwilowo miałam dość historii prawdziwych, opowieści o wojnach i królach najróżniejszej maści. I co...