Moja ulubiona seria.

Moja ulubiona seria.

W drugiej części cyklu poznajemy Tess i Dantego. Drugiego z wojowników Zakonu. Dante zostaje ranny podczas patrolu i trafia do kliniki weterynaryjnej. Gdzie spotyka Tess kolejną dawczynię życia. Niestety Wojownik nie jest tego świadomy. Jest na skraju śmierci i pożywia się nieświadomą Panią Doktor. Jednak sprawa się komplikuje gdy Dante orientuje się co zrobił. Od tamtej pory Dantego i Tess łączy nieprzerwalna więź krwi. Po wielu przygodach Tess również dowiaduje się o Rasie i Zakonie. Mimo mrocznej osobowości swojego partnera postanawia przyłączyć się do nich.

Jest to kolejna para Członka Rasy i Dawczyni Życia jaką poznajemy podczas czytania. Poznajemy również ich sekrety i lęki

W drugiej części cyklu poznajemy Tess i Dantego. Drugiego z wojowników Zakonu. Dante zostaje ranny podczas patrolu i trafia do kliniki weterynaryjnej. Gdzie spotyka Tess kolejną dawczynię życia. Niestety Wojownik nie jest tego świadomy. Jest na skraju śmierci i pożywia się nieświadomą Panią Doktor. Jednak sprawa się komplikuje gdy Dante orientuje się co zrobił. Od tamtej...

Mam jakieś masochistyczne skłonności do robienia rereadów takich serii, ale chyba już pamiętam, dlaczego tak chętnie sięgałam po kolejne tomy! Jest o niebo lepiej niż w pierwszym tomie, już nie mam takie poczucia, że HALO CO TU SIĘ DZIEJE. Wręcz przeciwnie - podeszłam o wiele chętniej, słuchałam z większym zainteresowaniem i choć widzę tu podobieństwa do innej serii (Miłość na kołku),to absolutnie mi to nie przeszkadza i po prostu cieszę się książką. Fantastycznie sprawdza się jako zapychacz pomiędzy bardziej wymagającymi pozycjami :D

Mam jakieś masochistyczne skłonności do robienia rereadów takich serii, ale chyba już pamiętam, dlaczego tak chętnie sięgałam po kolejne tomy! Jest o niebo lepiej niż w pierwszym tomie, już nie mam takie poczucia, że HALO CO TU SIĘ DZIEJE. Wręcz przeciwnie - podeszłam o wiele chętniej, słuchałam z większym zainteresowaniem i choć widzę tu podobieństwa do innej serii (Miłość...

Książkę czytało mi się dobrze, lekko, lecz wątek miłosny głównych bohaterów mnie nie przekonał. Uczucie między nimi rozkwitło zbyt szybko jak na mój gust. Człowiek nawet nie zdążył się przywiązać do postaci, a tu już miłość, ale co kto lubi. Styl pisania autorki na takim samym poziomie jak przy pierwszym tomie sagi. Do przeczytania na jeden wieczór.

Książkę czytało mi się dobrze, lekko, lecz wątek miłosny głównych bohaterów mnie nie przekonał. Uczucie między nimi rozkwitło zbyt szybko jak na mój gust. Człowiek nawet nie zdążył się przywiązać do postaci, a tu już miłość, ale co kto lubi. Styl pisania autorki na takim samym poziomie jak przy pierwszym tomie sagi. Do przeczytania na jeden wieczór.

Pamiętacie może  "Bractwo Czarnego Sztyletu" ja uwielbiałam ten cykl książek o wampirach z nadnaturalnymi zdolnościami. Postanowiłam więc przeczytać coś w ten deseń i tak natrafiłam na serię Lary Adrian
"Rasa Środka Nocy" i powiem wam nie zawiodłam się. Wyobraźcie sobie ,że pierwszy tom "Kiss of Midnight"  został wydany w 2007 roku czyli 14 lat Temu.
A ja dopiero teraz odkryłam tą serię która jest pełna akcji ,  mrocznych tajemnic, czarnych charakterów miłości i wampirzej  namętnosci.
Niestety w Polsce została wydana pierwsza seria zawierającą 11 tomów drugiej  serii  wogule nie wydano.
Tak  jak i w przypadku  "Bractwa" seria nie została wydana do końca z tego powodu bardzo ubolewam.

Bardzo polecam piekną  serię o wampirach ich walce ze złem, oraz o ich pięknych partnerkach które w książce nazwane są dawczyniami życia.

Pamiętacie może  "Bractwo Czarnego Sztyletu" ja uwielbiałam ten cykl książek o wampirach z nadnaturalnymi zdolnościami. Postanowiłam więc przeczytać coś w ten deseń i tak natrafiłam na serię Lary Adrian
"Rasa Środka Nocy" i powiem wam nie zawiodłam się. Wyobraźcie sobie ,że pierwszy tom "Kiss of Midnight"  został wydany w 2007 roku czyli 14 lat Temu.
A ja dopiero teraz...

Wiem że ostatnio się nieco obijam ale potrzebowałam chwili wytchnienia i jakoś utonęłam w książkach Lary Adrian. Takie małe guilty pleasure. Po lekturze baśniowej "Wybranej" ponownie przyciągnął mnie świat wampirów.

Drugi tom opowiada o polowaniach kolejnego wojownika Zakonu - Dantego. Ta część jest zdecydowanie lżejsza niż poprzednia. Bohaterowie są bardziej wrażliwi i mniej skomplikowani.

Po rozbiciu gniazda Szkarłatnych w poprzednim tomie, pojawia się nowy problem. Tym problemem jest narkotyk zwany "karmazynem", który zmienia młodych obywateli Mrocznych Przystani w krwiożerczych szkarłatnych. Tu na scenę wkracza Dante, który próbuje wytropić dealera narkotyku i odnaleźć porwane wampiry, jednak nieoczekiwanie na jego drodze staje Tess, kobieta, która nieświadomie ratuje mu życie. Myślę że reszty każdy się domyśla. 💘

Wiem że ostatnio się nieco obijam ale potrzebowałam chwili wytchnienia i jakoś utonęłam w książkach Lary Adrian. Takie małe guilty pleasure. Po lekturze baśniowej "Wybranej" ponownie przyciągnął mnie świat wampirów.

Drugi tom opowiada o polowaniach kolejnego wojownika Zakonu - Dantego. Ta część jest zdecydowanie lżejsza niż poprzednia. Bohaterowie są bardziej wrażliwi i...

Wtopiłam się w mroczny czas północy dopiero po raz drugi, a już się martwię, dokąd będę chadzać ciemną porą, kiedy cykl "Rasy Środka Nocy" zakończy się? Wprawdzie do końca jeszcze kilka tomów, a w sierpniu w księgarniach pojawi się już tom szósty, na który bardzo się cieszę, to zastanawiam się, co będę później pochłaniać na deser czytelniczy? Bo tak traktuję te paranormalne romanse. Właśnie jak desery, które wprawdzie witamin (wiedzy poważnej) nie mają, ale za to ile przyjemności dostarczają! I właśnie dla tej czystej, zwykłej rozrywki co kilka treściwych, a czasami ciężkostrawnych, ale pożywnych książek, wchodzę w świat wyobraźni tej autorki.
W noc, pod osłoną której współistnieje z ludźmi pasożytnicza rasa wampirów. Tych złych zwanych Szkarłatnymi, ogarniętych krwistym nałogiem, niepohamowanym pragnieniem krwi oraz tych dobrych, tworzących Zakon wojowników do walki z tymi pierwszymi. Ale to ci drudzy są tą wisienką na moim deserze. W każdym tomie inną tak, jak inny jest bohater prowadzący fabułę w kolejnej historii. W części pierwszej ("Pocałunek o północy") był nim Lucan. W tej – Dante. Nie muszę dodawać, że jedyną jego wadą w wyglądzie był lekko skrzywiony nos, chociaż dla mnie to wcale, absolutnie i niekoniecznie było wadą. I żeby nie było, że skupiałam się tylko na atutach fizycznych (a było na czym, zwłaszcza, gdy nie dopiął koszuli i przypominał robotnika z piłą z reklamy Husqvarny),to wspomnę, że zalety osobowościowe też posiadał. Ale o nich nie opowiem, bo one u mężczyzn bardzo szybko ewoluują w wady, pozostawiając po sobie tylko piękne wspomnienia. Szkoda więc czasu, ołówka i prądu na szkice in blanco. Ważne że podobał się Tess (mnie się ona mniej podobała, no ale co ja mogę),która pracowała jako weterynarz w klinice dla zwierząt. Dodam – na swoje nieszczęście lubiła pracować tam do bardzo późnej nocy. Nie wiedziała, że wokół toczy się wojna na śmierć i życie między Szkarłatnymi i Zakonem wojowników. Ta niewiedza kosztowała ją kilka mililitrów krwi, które musiał, w stanie agonalnym, wyssać z niej śmiertelnie ranny Dante, trafiający przez przypadek do rozświetlonej w nocnym mroku, kliniki.
Tak się kończy nadgorliwość w pracy, zwłaszcza w nocy!
Na również swoje nieszczęście Dante nie zauważył, że pożywił się krwią Dawczyni Życia, oddając nieświadomie swój niezależny i kawalerski styl bycia w kruche, kobiece ręce. Nie muszę dodawać co, jak i gdzie takie ręce z nim robiły i ostatecznie zrobiły. Zdradzę tylko, że było słodko, bardzo słodko i przebrzydle słodko, aż do zemdlenia i dyskoteki endorfin w mózgu czyli tak jak lubię – on chce, ona również, ale mówi „nie”, w dowolnej kolejności i konfiguracji, żeby był powód do narzekania na złożoność psychiki kobiety.
Ale to nie jedyny atut tej powieści.
Drugim była bogata w wydarzenia fabuła pełna napięcia, zwrotów akcji, zaskakujących rozwiązań, w których śmierć zbierała swoje żniwo, a krew lała się litrami, trzymająca do końca moją uwagę na granicy wytrzymałości. A trzecim był tworzony przez bohaterów męski świat prostych, czytelnych zasad, w którym lojalność, odwaga, poświęcenie, zaufanie i solidarność w dążeniu do wspólnego, oczywiście szlachetnego celu dzieliła świat na dwie proste wartości – dobra i zła.
I za to uwielbiam ten cykl.
To ten prosty świat pozwala mi na oddech od niuansów szarości świata rzeczywistego, w którym czasami się gubię. Przynosi ulgę i odrobinę odpoczynku od stałej analizy zawiłości moralnych, wśród których żyję. Przywraca pierwotne, podstawowe, ogólne spojrzenie na skomplikowanie ludzkiej psychiki. Po takiej dawce relaksu mogę dalej brać się za bary z życiem lub chwytać szczęście za rogi i dusić jak cytrynę.
Oczywiście do następnej części, w której główną rolę przejmie mój ulubiony Tegan.
http://naostrzuksiazki.pl/

Wtopiłam się w mroczny czas północy dopiero po raz drugi, a już się martwię, dokąd będę chadzać ciemną porą, kiedy cykl "Rasy Środka Nocy" zakończy się? Wprawdzie do końca jeszcze kilka tomów, a w sierpniu w księgarniach pojawi się już tom szósty, na który bardzo się cieszę, to zastanawiam się, co będę później pochłaniać na deser czytelniczy? Bo tak traktuję te paranormalne...

<3

<3

Jest to drugi tom serii książek "Rasa Środka Nocy". W tej części głównymi bohaterami są: Tess jest weterynarzem i uwielbia swój zawód. Jej życie jest spokojne, ma przyjaciółkę i przyjaciela (byłego chłopaka). Dante jest jednym z wojowników Lucana, którego historia była przedstawiona w poprzedniej części. Jest całkowicie oddany temu co robi, czyli w likwidowaniu Szkarłatnych i nie ma czasu na miłość. Lecz pewnej nocy wszystko się zmienia, kiedy Dante zostaje ranny podczas jednej z akcji. Pojawia się w leczniczy Tess i nie mogąc się powstrzymać pożywia się nią. Jest tylko jeden problem. Okazuje się, że Tess jest Dawczynią Życia, więc związek krwi został już w połowie zawarty...
Ta część mniej mi się podobała od poprzedniej. Niemniej jednak ta również przypadła mi do gustu.

Jest to drugi tom serii książek "Rasa Środka Nocy". W tej części głównymi bohaterami są: Tess jest weterynarzem i uwielbia swój zawód. Jej życie jest spokojne, ma przyjaciółkę i przyjaciela (byłego chłopaka). Dante jest jednym z wojowników Lucana, którego historia była przedstawiona w poprzedniej części. Jest całkowicie oddany temu co robi, czyli w likwidowaniu Szkarłatnych...

Nawet ciekawa. Lekka, można odpocząć od codzienności albo zrobić przerwę pomiędzy ambitniejszymi powieściami.

Nawet ciekawa. Lekka, można odpocząć od codzienności albo zrobić przerwę pomiędzy ambitniejszymi powieściami.