"Potęga północy" autorstwa Lary Adrian to powieść, która wprowadza nas w świat nieśmiertelnych wojowników i zakazanej miłości. Lara Adrian jest cenioną autorką literatury paranormalnej, która często eksploruje tematykę romansu i przygody w fantastycznych realiach.

W historii spotykamy Rio, nieśmiertelnego wampira-wojownika, który przez wieki poświęcił się walce z renegatami swojej rasy. Jego droga krzyżuje się z Dylan Alexander, nowojorską dziennikarką, która nieświadomie dysponuje mocą, która może być śmiertelnie niebezpieczna dla wampirów. Między nimi rodzi się zakazany romans, a Dylan musi podjąć trudny wybór między powrotem do świata śmiertelników a ryzykiem dla mężczyzny, którego pokochała.

Niestety, mimo interesującego pomysłu, "Potęga północy" otrzymuje ocenę 4/10 ze względu na pewne wady. Jednym z głównych problemów jest słaba charakteryzacja bohaterów. Mimo że Rio i Dylan są przedstawieni jako główni protagoniści, brakuje im głębi i autentyczności. Ich relacja również wydaje się rozwijać się zbyt szybko i nie daje czytelnikowi wystarczająco dużo czasu na związanie się z nimi emocjonalnie.

Dodatkowo fabuła często polega na przewidywalnych tropach, co sprawia, że akcja staje się monotonna i pozbawiona zaskoczeń. Opisy świata paranormalnego są również niedostatecznie rozbudowane, co utrudnia wyobrażenie sobie tego świata.

Mimo tych wad warto zauważyć, że Lara Adrian w swoim stylu pisania potrafi stworzyć napięcie i wpleść elementy romansu, które mogą przyciągnąć miłośników tego gatunku literatury. Istnieją również momenty, które zapewniają rozrywkę i chwilowe emocje. Dla fanów powieści paranormalnych z lekką nutą romansu, "Potęga północy" może być interesującą lekturą, choć nie bez pewnych niedociągnięć.

"Potęga północy" autorstwa Lary Adrian to powieść, która wprowadza nas w świat nieśmiertelnych wojowników i zakazanej miłości. Lara Adrian jest cenioną autorką literatury paranormalnej, która często eksploruje tematykę romansu i przygody w fantastycznych realiach.

W historii spotykamy Rio, nieśmiertelnego wampira-wojownika, który przez wieki poświęcił się walce z...

Czwarta część serii jest o Rio i Dylan. Kiedy Zakon dowiaduje się o położeniu sarkofagu z Prastarym , wysyła tam swoich wojowników aby dowiedzieć się czy jest pusty. Wśród nich był Rio. Po opuszczeniu przez towarzyszy grobowca Rio miał wszystko wysadzić. Niestety od razu tak się nie stało. W tym czasie Dylan jest na wycieczce z koleżankami jej mamy w górach gdzie znajdował się grobowiec. Podczas tej wyprawy dziewczynie ukazała się zjawa Evy prosząca aby poszła za nią i uratowała go. W ten sposób dochodzi do ich spotkania i kolejnych kłopotów dla Zakonu i Rasy. Tajemnica o ich istnieniu znowu została zagrożona przez artykuł Dylan. Czy ten problem zostanie rozwiązany, jaki wpływ na dalsze losy Rasy ma dar Dylan i czego się dowiedzą o Drakosie?

Czwarta część serii jest o Rio i Dylan. Kiedy Zakon dowiaduje się o położeniu sarkofagu z Prastarym , wysyła tam swoich wojowników aby dowiedzieć się czy jest pusty. Wśród nich był Rio. Po opuszczeniu przez towarzyszy grobowca Rio miał wszystko wysadzić. Niestety od razu tak się nie stało. W tym czasie Dylan jest na wycieczce z koleżankami jej mamy w górach gdzie znajdował...

No dobrze, to było ciekawe, aczkolwiek trochę mnie wymęczyła ta książka. Jednocześnie mam wrażenie, że jest akcja, bo płynę przez tą książkę, ale i tej akcji nie ma i momentami strasznie mi się to dłużyło, mimo dość niewielkiej objętości. Chyba zabrakło mi jakiegoś konkretnego wow, zwłaszcza w środku, które przykułoby moją uwagę na maksa, bo ona gdzieś non stop uciekała. I to mimo faktu, że bohaterka tej części wydała mi się najfajniejsza z dotychczasowych (nie licząc Gabi, of coz). Nie wiem, może po prostu odczuwam zmęczenie materiałem, tak czy siak zrobię sobie dłuższą przerwę i do kolejnego tomu wrócę za jakiś czas.

No dobrze, to było ciekawe, aczkolwiek trochę mnie wymęczyła ta książka. Jednocześnie mam wrażenie, że jest akcja, bo płynę przez tą książkę, ale i tej akcji nie ma i momentami strasznie mi się to dłużyło, mimo dość niewielkiej objętości. Chyba zabrakło mi jakiegoś konkretnego wow, zwłaszcza w środku, które przykułoby moją uwagę na maksa, bo ona gdzieś non stop uciekała. I...

Pamiętacie może  "Bractwo Czarnego Sztyletu" ja uwielbiałam ten cykl książek o wampirach z nadnaturalnymi zdolnościami. Postanowiłam więc przeczytać coś w ten deseń i tak natrafiłam na serię Lary Adrian
"Rasa Środka Nocy" i powiem wam nie zawiodłam się. Wyobraźcie sobie ,że pierwszy tom "Kiss of Midnight"  został wydany w 2007 roku czyli 14 lat Temu.
A ja dopiero teraz odkryłam tą serię która jest pełna akcji ,  mrocznych tajemnic, czarnych charakterów miłości i wampirzej  namętnosci.
Niestety w Polsce została wydana pierwsza seria zawierającą 11 tomów drugiej  serii  wogule nie wydano.
Tak  jak i w przypadku  "Bractwa" seria nie została wydana do końca z tego powodu bardzo ubolewam.

Bardzo polecam piekną  serię o wampirach ich walce ze złem, oraz o ich pięknych partnerkach które w książce nazwane są dawczyniami życia.

Pamiętacie może  "Bractwo Czarnego Sztyletu" ja uwielbiałam ten cykl książek o wampirach z nadnaturalnymi zdolnościami. Postanowiłam więc przeczytać coś w ten deseń i tak natrafiłam na serię Lary Adrian
"Rasa Środka Nocy" i powiem wam nie zawiodłam się. Wyobraźcie sobie ,że pierwszy tom "Kiss of Midnight"  został wydany w 2007 roku czyli 14 lat Temu.
A ja dopiero teraz...

Kiedy już się naczytam o problemach świata mego, sięgam sobie po kolejną część cyklu Rasy Środka Nocy, w którym miłość przezwycięża wszystkie nieszczęścia, emocjonalne rany i krzywdy uczynione nam przez innych. Zwłaszcza najbliższych.
Te ostatnie tym razem były udziałem Rio (nigdy nie zgadłabym, od jakiego imienia jest to zdrobnienie),jednego z wojowników Zakonu, którego autorka uczyniła głównym bohaterem czwartej odsłony z życia rasy wampirów wśród ludzkich śmiertelników. Z psychiką Rio było tak bardzo źle po doświadczonej zdradzie ze strony partnerki Evy, pomimo pomocy przyjaciół, że gdyby nie przypadkowa turystka wędrująca tatrzańskim szlakiem (miejsce akcji rozpoczyna się w Czechach),to udałoby mu się popełnić samobójstwo. To niezaplanowane spotkanie w górskiej grocie zmieniło nie tylko jego zamiary, a potem uczucia, ale i życie nieświadomie i przypadkowo ratującej go Dylan, która okazała się Dawczynią Życia. Dla kobiety drobny szczegół, a dla wojowników wyjątkowa, cenna cecha ziemskich kobiet.
Od tego momentu z przyjemnością obserwowałam zmagania mężczyzny, który stracił zaufanie do kobiet (ha!, jak ja lubię ten motyw) z rodzącym się powoli uczuciem do nieznajomej. Wbrew sobie postawił Dylan przed bardzo trudnym wyborem – dotychczasowe życie skupione na dziennikarskiej karierze lub życie z mężczyzną mroku.
A potem próbowałam zrozumieć siebie, dlaczego ja te części pochłaniam w jeden wieczór i nie odkładam, póki nie skończę czytać?
Doszłam do wniosku, że to umiejętność budowania skomplikowanych relacji opartych na zmiennych emocjach kochanków, stopniowanie trudności w pokonywaniu przeszkód, stale towarzyszące obojgu zwątpienie i niepewność myśli drugiej osoby, śmiałe sceny seksu jako ukoronowanie gry psychologicznej i poświęcenie na to dużo czasu i miejsca, bo ponad połowę książki. Informacje o dalszych losach poprzednich bohaterów i ich partnerek, wydarzenia dotyczące Zakonu, zagrożenia jego istnieniu płynące ze strony Prastarego, stanowiły tło, by wysunąć się na plan pierwszy dopiero pod koniec opowieści. Autorka trzyma się konsekwentnie raz obranego i sprawdzonego schematu, opartego na strachu i pożądaniu (feministki miałyby tutaj sporo do powiedzenia!),karmiąc wiecznie głodne serce tego pociągającego, atrakcyjnego (dla mnie czasami przeklętego) romantyzmu. To przede wszystkim ono jest adresatem tych paranormalnych romansów autorki, która posiada dar trafiania w samo sedno kobiecych potrzeb w prosty sposób. To niewyszukana literatura bardzo mocno oparta na emocjonalnych potrzebach kobiecych. A życie jest bardziej skomplikowane, w którym miłość to czasami za mało, by mogło się udać.
Wtedy można sobie sięgnąć po rekompensatę literacką, bo w tym cyklu zawsze się udaje.
I od razu człowiekowi lżej na duszy.
naostrzuksiazki.pl

Kiedy już się naczytam o problemach świata mego, sięgam sobie po kolejną część cyklu Rasy Środka Nocy, w którym miłość przezwycięża wszystkie nieszczęścia, emocjonalne rany i krzywdy uczynione nam przez innych. Zwłaszcza najbliższych.
Te ostatnie tym razem były udziałem Rio (nigdy nie zgadłabym, od jakiego imienia jest to zdrobnienie),jednego z wojowników Zakonu, którego...

Dziennikarka Dylan jedzie na urlop do Czech. Spacerując po górach spotyka ducha młodej kobiety, która prosi ją o pomoc. Zjawa zaprowadza kobietę do tajemniczej jaskini. Dylan nie zdaje sobie sprawy, że wejście do tajemniczej krypty na zawsze odmieni jej życie.
Rio miał wysadzić jaskinię z komorą hibernacyjna, a wraz z wybuchem chciał zakończyć swoje życie. Przez to, że dawno się nie pożywiał, traci przytomność przed podłożeniem ładunku wybuchowego. Budzi go robiąca zdjęcia kobieta. Rio nie może pozwolić na to, by dziennikarka opowiedziała ludziom o Rasie.

Rzadko sięgam po romanse, traktuję je raczej jako lekką odskocznię. "Potęga północy" zdecydowanie spełniła to założenie. Bardzo zaintrygował mnie wątek z Prastarym i zabójstwami przedstawicieli Pierwszego Pokolenia. Czyli czytając romans paranormalny, skupiłam się na wątku kryminalnym 🙊 Nie przekonał mnie pomysł autorki na temat tego, jak się pozbyć rzeczywistych problemów. Naprawdę Dylan przez dobry seks zapomina o tym, że jej jedyna bliska osoba umiera na raka? Nie rozumiem też, jak można się tak zakochać po tygodniu znajomości i nie rozumiem używania języka hiszpanskiego w co drugiej wypowiedzi Ria. Dodawany wszędzie patos też był zbędny- obecność wampirów nie musi oznaczać, że każda chwila jest podniosła.
Sięgając po romanse oczekujemy lekkiej lektury i taką tu dostajemy. Jestem bardzo ciekawa zakończenia wątku Dragona- sięgnę więc po kolejne części, ale ze świadomoscią, czego się mogę spodziewać.

Dziennikarka Dylan jedzie na urlop do Czech. Spacerując po górach spotyka ducha młodej kobiety, która prosi ją o pomoc. Zjawa zaprowadza kobietę do tajemniczej jaskini. Dylan nie zdaje sobie sprawy, że wejście do tajemniczej krypty na zawsze odmieni jej życie.
Rio miał wysadzić jaskinię z komorą hibernacyjna, a wraz z wybuchem chciał zakończyć swoje życie. Przez to, że...

Czwarty tom Rasy Środka Nocy skończony. Przyznam, że rereading był udany. Pierwsze podejście do tego tomu skutecznie zniechęciło mnie do całej serii na kilka lat ale postanowiłam spróbować ponownie, tym razem od początku i teraz wiem skąd to zniechęcenie. Był to najgorszy możliwy tom, żeby zacząć przygodę z tą serią. Sporo brakujących informacji o jednym z głównych bohaterów, które były zawarte w poprzednich tomach, nowy antagonista, informacje przedstawione o rasie w najgorszy możliwy sposób jeśli chodzi o początek, w dodatku główna bohaterka widzi duchy, pracuje w gazecie piszącej o paranormalnych historiach i jej matka choruje na raka. Naprawdę najgorsze możliwe zestawienie na początek. Przynajmniej dla mnie. Ale teraz książka podobała mi się o wiele bardziej niż za pierwszym razem. W każdym razie mam za swoje, żeby serie czytać chronologicznie. Teraz bardzo ubolewam nad faktem, że nie posiadam kolejnego tomu i muszę szukać nowego książkowego przyjaciela.

Czwarty tom Rasy Środka Nocy skończony. Przyznam, że rereading był udany. Pierwsze podejście do tego tomu skutecznie zniechęciło mnie do całej serii na kilka lat ale postanowiłam spróbować ponownie, tym razem od początku i teraz wiem skąd to zniechęcenie. Był to najgorszy możliwy tom, żeby zacząć przygodę z tą serią. Sporo brakujących informacji o jednym z głównych...

Rio, zdradzony przez jedyną kobietę którą kochał i z którą był związany więzią krwi. Więzią która może być zerwana tylko poprzez śmierć jednego z nich. Zdrada kosztowała go życie przyjaciela, zdrowie psychiczne i fizyczne. Stał się wrakiem wojownika, i kiedy wiedział, że nić już nie trzyma go przy życiu i nie chcąc zrobić więcej krzywdy postanowił nie wracać do zakonu gdzie wraz z pozostałymi wojownikami walczył z udręczonymi krwią Szkarłatnymi, tylko zakończyć swój byt. I tak by się stało kiedy by nie Dylan, kobieta która potrafiła wydobyć na wierzch jego duszę spod całego zła które go spotkało.

Rio, zdradzony przez jedyną kobietę którą kochał i z którą był związany więzią krwi. Więzią która może być zerwana tylko poprzez śmierć jednego z nich. Zdrada kosztowała go życie przyjaciela, zdrowie psychiczne i fizyczne. Stał się wrakiem wojownika, i kiedy wiedział, że nić już nie trzyma go przy życiu i nie chcąc zrobić więcej krzywdy postanowił nie wracać do zakonu gdzie...

Przeciętna książka dla młodzieży, choć jednak nie do końca typowa.

Przeciętna książka dla młodzieży, choć jednak nie do końca typowa.

Nie liczy się wygląd tylko to co się ma w sercu, przekonał się o tym Rio. Uwielbiam ta serię.

Nie liczy się wygląd tylko to co się ma w sercu, przekonał się o tym Rio. Uwielbiam ta serię.