"Luizę pilnie sprzedam" znalazłam na półce biblioteki miejskiej. Akurat szukałam czegoś na poprawę humoru w ponury, już lekko jesienny wieczór. Przygotowałam sobie kubek ciepłej herbaty, owinęłam się kocem i nastawiłam na przyjemną lekturę. I mogę z czystym sumieniem stwierdzić, iż powieść autorstwa pani Noszczyńskiej w 101% zaspokoiła moje "chciejstwa".

Luizę poznajemy w momencie jej 21 urodzin. Wychowywana jedynie przez ojca - drobnego oszusta (nie bójmy się tak nazwać pana Henryka) wskutek jego namów postanawia tę okrągłą rocznicę świętować w kasynie. Niestety - jak wiadomo w takich przybytkach szczęście nie zawsze dopisuje, toteż po ciekawie spędzonej nocy w kieszeni naszej bohaterki z początkowego dość sporego kapitału zostaje zaledwie sto trzydzieści parę złotych. Ponadto okazuje się, iż przegrana kwota tak naprawdę nie była własnością taty a została mu zaledwie wręczona na przechowanie przez tajemniczego "Strasznego Mafioza" który prędzej czy później z całą pewnością zapragnie zwrotu swojej własności. O tym, w jaki sposób cała sytuacja zostanie rozwiązana możemy dowiedzieć się już z kart powieści.

Lekko, miło i przyjemnie. Wprawdzie totalnie nierealnie ale co z tego? nie o to w tego rodzaju literaturze chodzi. Zresztą już na okładce możemy znaleźć stosowną adnotację na ten temat. Osobiście polecam, bo kilkakrotnie podczas lektury zabolał mnie ze śmiechu brzuch. Generalnie spędziłam bardzo przyjemny wieczór, który diametralnie odmienił mój nastrój. A to w tym momencie najbardziej się dla mnie liczyło.:)

"Luizę pilnie sprzedam" znalazłam na półce biblioteki miejskiej. Akurat szukałam czegoś na poprawę humoru w ponury, już lekko jesienny wieczór. Przygotowałam sobie kubek ciepłej herbaty, owinęłam się kocem i nastawiłam na przyjemną lekturę. I mogę z czystym sumieniem stwierdzić, iż powieść autorstwa pani Noszczyńskiej w 101% zaspokoiła moje "chciejstwa".

Luizę poznajemy w...