To , że „ strategia antylop” jest trzecią z kolei książką napisaną przez francuskiego dziennikarza Jeana Hatzfelda na temat Rwandyjskiego ludobójstwa obrazuje tylko jak bardzo trudno ogarnąć rozumem i pogodzić się z tym co się działo w Rwandzie w 1994 roku,. Tym trudniej to zrozumieć, że do tych potwornych zbrodni doszło już po Holokauście , który wstrząsnął sumieniem Europy i świata i zewsząd podniosły się głosy „ już nigdy więcej”.
Ludobójstwo Tutsich udowodniło , że nie ma zbrodni tak wielkich , których nie dało by się powtórzyć, jako gatunek nie uczymy się na własnych błędach i w pewnych okolicznościach potrafimy odrzucić własne człowieczeństwo aby całkowicie zanurzyć się w szaleństwie zabijania.
W swoich dwóch poprzednich książkach Hatzfeld zabrał relacje oprawców i ofiar w trzeciej opisuje sytuację zupełnie niesłuchaną w której ofiary i ich oprawcy mają żyć razem miedzy sobą tak jakby miedzy nimi nigdy nie przelały się rzeki krwi. W Europie po II wojnie światowej większość Żydów nie mogła znieść myśli , że mieli by żyć na grobach swoich bliskich i wyjechali do Stanów Zjednoczonych albo Izraela , w Rwandzie Tutsi i Hutu maja jedno państwo muszą żyć po sąsiedzku spotykać się na tym samym targu i w tym samym kościele. Rząd i biali darczyńcy mówią o odrzuceniu uprzedzeń i pojednaniu ale czy naprawdę można pojednać się z kimś kto wymordował ci całą rodzinę a ciebie ścigał jak dziką zwierzynę ? Czy można przestać się bać i wybaczyć widząc swojego sąsiada który „ścinał” twoje dzieci a teraz tą samą meczet pracuje na swoim polu ? Na zewnątrz wszystko wygląda jakby było pod kontrolą jednak w rzeczywistości istnieje silny podział na „ my „ i „oni” ten sam podział , który w 94 spowodował taka hekatombę. Tutsi boja się i nie ufają nikomu ich życie już nigdy nie będzie takie jak przedtem, paradoksalnie Hutu też się boją ,obawiają się strasznej zemsty ocalonych. Obie grupy bacznie przyglądają się sobie i wyczekują nie ma mowy o żadnym pojednaniu.
Niestety tak długo jak długo będzie trwać ten podział tak długo widmo kolejnych masakr będzie obecne w życiu tych ludzi .

To , że „ strategia antylop” jest trzecią z kolei książką napisaną przez francuskiego dziennikarza Jeana Hatzfelda na temat Rwandyjskiego ludobójstwa obrazuje tylko jak bardzo trudno ogarnąć rozumem i pogodzić się z tym co się działo w Rwandzie w 1994 roku,. Tym trudniej to zrozumieć, że do tych potwornych zbrodni doszło już po Holokauście , który wstrząsnął sumieniem...