Jury – pod przewodnictwem Macieja Zaremby Bielawskiego – w składzie: Ewa van den Bergen-Makała, Piotr Mitzner, Katarzyna Nowak, Lidia Ostałowska, i w obecności sekretarza jury: Bożeny Dudko, podczas trzeciego posiedzenia, omówiło pięć książek i dwa przekłady, które znalazły się w finale Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki 2015.

Po długiej dyskusji jury zdecydowało, że w siódmej edycji konkursu nagrodę (50 tysięcy złotych) otrzyma Paweł Piotr Reszka za tom reportaży Diabeł i tabliczka czekolady, opublikowany w 2015 roku przez wyd. Agora.

Jurorzy tak uzasadniali wybór laureata:

W poprzednich latach wśród wyróżnionych przeważali autorzy zagraniczni. W pierwszej, drugiej i trzeciej edycji konkursu na dziesięć nominowanych książek przypadało siedem tłumaczeń. Tym razem były tylko dwa.

Jury postanowiło w tej edycji nie przyznać nagrody dla tłumacza. Jury dziękowało (w porządku alfabetycznym): Justynowi Huni za przekład z języka angielskiego Chłopczyc z Kabulu. Za kulisami buntu obyczajowego w Afganistanie (”The Underground Girls of Kabul: In Search of a Hidden Resistance in Afghanistan”) Jenny Nordberg, który opublikowało wyd. Czarne i Iwonie Zimnickiej za tłumaczenie z języka norweskiego książki Jeden z nas. Opowieść o Norwegii (”En av oss. En fortelling om Norge”) Åsne Seierstad, opublikowanej przez wyd. W.A.B.

Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki ma charakter międzynarodowy i jest przyznawana co roku za najlepszy reportaż książkowy opublikowany w Polsce i po polsku między 1 stycznia a 31 grudnia poprzedniego roku. Jury – pod przewodnictwem Macieja Zaremby Bielawskiego, reportera i tłumacza – ocenia także pracę tłumaczy, a od piątej edycji może nagrodzić także autora najlepszego przekładu roku.

Dotychczasowymi laureatami zostali: Jean Hatzfeld za Strategię antylop i tłumacz Jacek Giszczak; Swietłana Aleksijewicz za książkę Wojna nie ma w sobie nic z kobiety i tłumacz Jerzy Czech; Liao Yiwu za Prowadzącego umarłych… oraz tłumacze Agnieszka Pokojska i Wen Huang; Ed Vulliamy za Ameksykę… i Janusz Ochab; Elisabeth Åsbrink za książkę W Lesie Wiedeńskim wciąż szumią drzewa i tłumaczka Irena Kowadło-Przedmojska, a także Swietłana Aleksijewicz za książkę Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka, którą z rosyjskiego przełożył Jerzy Czech, Michał Olszewski za Najlepsze buty na świecie oraz tłumacz Mariusz Kalinowski za przekład Krótkiego przystanku w drodze z Auschwitz Görana Rosenberga.