Chociaż powinienem tą książkę przeczytać już dawno, dopiero teraz zakończyłem wyprawę w świat "Nieznajomych". Od razu przyznaję, że czytałem ją w systemie "na raty". Trochę brakowało czasu, było trochę innych spraw. Codziennie jednak znajdowałem czas na kilka stron bo nie sposób było od tej książki tak poprostu się oderwać. Pierwsze kilka rozdziałów jest solidnym wprowadzeniem czytelnika w świat książki a raczej "w skórę" głównych bohaterów. Z racji tego iż jest to całkiem liczna i różnorodna grupa, DK postawił na szczegółowe opisy przy jednoczesnym umiejętnym dawkowaniu tzw. "akcji". Niektórzy czytelnicy pewnie będą narzekać na zbyt częste zmiany perspektywy, przeskakiwanie "z postaci do postaci" jednak znając twórczość DK tak naprawdę ten tzw. "chaos" jest tylko pozorny. Mamy tutaj nie chaos a raczej kontrast. Wielowątkowość to tylko pozory chaosu. DK w "Nieznajomych" sprawia, że czytelnik musi "ogarnąć" tą wielowątkowość, przyzwyczaić się do różnych osobowości i różnych bohaterów. W innym wypadku książka po kilkudziesięciu stronach wyląduje na półce a czytelnikowi pozostanie szukanie kolejnej lektury.
Za najlepsze w tej książce uważam tzw. "momenty przejścia" od wątków pojedyńczych postaci do problemów grupy, od wielowątkowości do znalezienia wspólnego celu a wszystko to okraszone atmosferą niepewności i zagrożenia.
Podsumowaniem tej recenzji niech będzie ocena tej książki:
REWELACYJNA.

Chociaż powinienem tą książkę przeczytać już dawno, dopiero teraz zakończyłem wyprawę w świat "Nieznajomych". Od razu przyznaję, że czytałem ją w systemie "na raty". Trochę brakowało czasu, było trochę innych spraw. Codziennie jednak znajdowałem czas na kilka stron bo nie sposób było od tej książki tak poprostu się oderwać. Pierwsze kilka rozdziałów jest solidnym...