Dość wysokie oceny, pochlebne opinie i tematyka II wojny w Prusach Wschodnich, zachęciły mnie do przeczytania tej powieści.Miałam nadzieje, że będzie podobna do "ostatnie lato"Catrin Collier.
No i wielkie rozczarowanie.
Bo to raczej powieść obyczajowa z wątkiem miłosnym w tle.A raczej opowieść o życiu dwóch przyjaciółek na przestrzenni kilkunastu lat.
Zamiast akcji mamy narrację, szczegółowe opisy osób, miejsc i wydarzeń historycznych tego okresu, a to co ciekawe potraktowane jest bardzo pobieżnie, bez większych emocji .
Wielką miłość jaką Miranda czuje do Oliviera to w większości ich czas spędzony w łóżku i jakoś nie czułam tej miłości duchowej, raczej pożądanie, potrzeba kogoś bliskiego, kochanka.
Życie drugiej przyjaciółki Kay też jest takie nijakie, mimo tragedii jaką przeżywa nie jest ona pokazana w sposób emocjonujący. Po prostu zdarzyło się i żyje dalej, bawi się, spotyka z przyjaciółmi.
Dużo tu niepotrzebnych opisów, wspomnień, rozterek. Mnie się wydaje, że gdyby autorka bardziej skupiła się tylko na okresie wojny, a poprzednie wydarzenia tylko pobieżnie opisała, powieść byłaby bardziej ciekawa.
A tak jest bardzo monotonnie i nieciekawie.

Dość wysokie oceny, pochlebne opinie i tematyka II wojny w Prusach Wschodnich, zachęciły mnie do przeczytania tej powieści.Miałam nadzieje, że będzie podobna do "ostatnie lato"Catrin Collier.
No i wielkie rozczarowanie.
Bo to raczej powieść obyczajowa z wątkiem miłosnym w tle.A raczej opowieść o życiu dwóch przyjaciółek na przestrzenni kilkunastu lat.
Zamiast akcji mamy...