Natrafiłam na tą pozycję przypadkiem, bo znalazłam ją tutaj. Dzięki uprzejmości jednej z użytkowniczek było mi dane przeczytać tę książkę (dziękuję raz jeszcze).
Muszę przyznać, że początkowo byłam zawiedziona. Zapiski Laury Palmer zaczynają się, gdy ta ma zaledwie dwanaście lat. Zbyt wyszukany, dorosły styl nie pasował mi do tak małej dziewczynki - nawet nękanej przez swojego oprawcę, BOBa. Dopiero po kilkudziesięciu stronach, gdy Laura miała już poważne kłopoty z narkotykami, samooceną, nieprzypadkowymi przygodami seksualnymi, zaczęłam wierzyć w jej zapiski. Od tej pory aż do samego końca autorka była bardzo przekonująca.
Chęć przeczytania tej książki zrodziła się z odwiecznej ciekawości: kim tak naprawdę jest BOB, wcielające się w ludzi zło? Bo to, kto fizycznie nękał Laurę i doprowadził do jej śmierci, jest znane zapewnie wszystkim czytelnikom (do dziś uwielbiam zarówno serial, jak i pełnometrażowy prequel). Moja ciekawość niestety nie została zaspokojona.
Ale przyznam, że po tej lekturze całkowicie rozumiem to, kim była i kim się stała Laura Palmer. Jej zapiski stanowią najbardziej obiektywny dowód na to, w jaki sposób zmienia się psychika człowieka, który skazany jest na codzienne znęcanie się fizyczne i duchowe, który boi się prosić o pomoc i samodzielnie stara się stawić życiu czoło, który chwyta się najgorszej alternatywy i popada w paranoiczny nałóg narkotykowy.
Jennifer Lynch napisała coś naprawdę dobrego, godnego polecenia nie tylko fanom serialu "Miasteczko Twin Peaks", ale także tym, którzy chcą się dowiedzieć czegokolwiek, co siedzi w głowie nałogowca.

Natrafiłam na tą pozycję przypadkiem, bo znalazłam ją tutaj. Dzięki uprzejmości jednej z użytkowniczek było mi dane przeczytać tę książkę (dziękuję raz jeszcze).
Muszę przyznać, że początkowo byłam zawiedziona. Zapiski Laury Palmer zaczynają się, gdy ta ma zaledwie dwanaście lat. Zbyt wyszukany, dorosły styl nie pasował mi do tak małej dziewczynki - nawet nękanej przez...