Jedno Domagalskiemu trzeba przyznać. Jego cykl krzyżacki czyta się wyjątkowo szybko. Akcja drugiej części rozpoczyna się jesienią 1409 a kończy wiosną 1410 i rozgrywa się m.in. w Malborku, Krakowie, Pradze, Budzie czy w Kieżmarku. Obok postaci znanych z pierwszej części, w drugiej pojawia się wiele nowych, równie ciekawych. Mamy więc sławnego Zawiszę Czarnego z Garbowa, jego brata, równie wielkiego rycerza, Jana Farureja, mamy Janusza Brzozogłowego, który na wieść o zbliżającej się wojnie opuścił dwór Zygmunta Luksemburczyka i stanął po stronie polskiej, czy też Mszczuja ze Skrzynna, który w bitwie pod Grunwaldem odegrał jedną z najważniejszych ról, dzięki której przeszedł do historii. Ponadto na kartach powieści spotkamy króla Węgier, późniejszego Cesarza Zygmunta Luksemburskiego i jego brata, króla Czech, Wacława. Ciekawie przedstawione są również intrygi dworskie, wszechobecna zdrada i rozwiązłość. Wiem, że w powieści są pewne nieścisłości historyczne (np. postać Klemensa z Moskorzewa, który zmarł w 1408 roku, a więc w opisywanym przez Domagalskiego czasie już nie żył) ale nie przeszkadzają one w lekturze. Zresztą o większości z nich autor informuje w przypisach umieszczonych na końcu książki. Co do sfery fantastycznej, to w drugiej części wciąż jest ona tylko tłem. Co ciekawe, i za to daję dużego plusa autorowi, to pojawienie się wysłannika sefiry Daat, która nie jest po niczyjej stronie i chce zniszczyć zarówno Polskę, jak i Zakon Krzyżacki (a więc pojawia się pewien odcień szarości, rodzaj światłocienia w biało-czarnym świecie Dariusza Domagalskiego). Jej pierwszą ofiarą ma być król Polski Władysław Jagiełło.
Zachęcam do lektury, która mija naprawdę szybko i przyjemnie. Już za chwile zabieram się za część trzecią, ostatnią. To w niej dojdzie do wielkiej bitwy, która od lat elektryzuje tysiące ludzi w Europie, którzy każdego roku przybywają 15 lipca na pola Grunwaldu, by obejrzeć inscenizację. Cóż mogę jeszcze napisać? Chyba tylko tyle, że Grunwald jest wieczny! Jego legenda na zawsze pozostanie w naszej pamięci.

Jedno Domagalskiemu trzeba przyznać. Jego cykl krzyżacki czyta się wyjątkowo szybko. Akcja drugiej części rozpoczyna się jesienią 1409 a kończy wiosną 1410 i rozgrywa się m.in. w Malborku, Krakowie, Pradze, Budzie czy w Kieżmarku. Obok postaci znanych z pierwszej części, w drugiej pojawia się wiele nowych, równie ciekawych. Mamy więc sławnego Zawiszę Czarnego z Garbowa,...