Blurb może nie do końca zgodny z rzeczywistością,ale w miarę podobny.Joshua wraz ze swoimi ludźmi dociera do Kamienia Rozstania,gdzie zakłada swoją siedzibę.Simon zostaje przez niego pasowany na rycerza.Miriamele wraz z Cadrachem ucieka ze statku Aspitisa i w końcu dociera do Islinghura i Tiamaka.Ono również próbuja dotrzec do Joshui.Król Elais coraz bardziej wydaje się poddawać dyktatowi Pryratesa.Rachel,przełożona pokojówek ,po nieudanym zamachu na Pryratesa ukrywa się w zamku.Po podziemiach tegoż zamku krąży również ociemniały Guthwulf.
Simon w tej książce schodzi na dalszy plan,z głównego bohatera staje się raczej jednym z wielu.Autor przybliża losy poszczególnych postaci i pokazuje narracje z ich punktu widzenia.Choć pozornie niewiele się dzieje,czytelnik jednak się nie nudzi.Autor wprowadza nowe elementy,kolejne magiczne postaci.Istnieje sporo powtórzeń,nieco zbyt wiele rozwlekłych opowieści i piosenek,które niewiele wnoszą do akcji...Mogłoby się równie dobrze obyć bez nich.
Książka nie jest zła,choc jej czytanie mnie odrobinę męczy.Trochę zbyt wydumane nazwy własne(i nazwiska co niektórych bohaterów) nie pozwalają na zbyt szybkie czytanie.Musze przyznać,że niekiedy trochę ślizgałam się wzrokiem po książce,zwłaszcza gdy opowiadane były jakieś niepotrzebne historie,czy śpiewane piosenki.Niektóre postaci zresztą są dla mnie trochę bardziej męczące niż inne.
Co do romansu-nadal jest go niewiele,choć więcej niż w poprzednich częściach.Wyeksponowany jest chwilowy związek Miriamele i Aspitisa oraz Binabika i Sisqui.
Będę kontynuować...

Blurb może nie do końca zgodny z rzeczywistością,ale w miarę podobny.Joshua wraz ze swoimi ludźmi dociera do Kamienia Rozstania,gdzie zakłada swoją siedzibę.Simon zostaje przez niego pasowany na rycerza.Miriamele wraz z Cadrachem ucieka ze statku Aspitisa i w końcu dociera do Islinghura i Tiamaka.Ono również próbuja dotrzec do Joshui.Król Elais coraz bardziej wydaje się...