JAKIE TO JEST DŁUGIE!

Stephen King uznał najwyraźniej że nie ma sensu robić z tego jakiegoś cyklu skoro można wszystko zmieścić w jednym wielkim klocu. Chociaż z drugiej strony, jeśli się nad tym porządnie zastanowić to ciężko byłoby podzielić tę książkę na tomy. Kompozycja jest zbyt dobra by można gdzieś między rozdziałami postawić kropkę i zachęcić czytelników do sięgnięcia po kolejny tytuł. Wszystko ma ręce i nogi, mamy rozpoczęcie, rozwinięcie i zakończenie, po prostu każde z nich jest rozmiaru standardowej książki.

W związku z tym mamy naprawdę dużo czasu by poznać bohaterów tej opowieści(a jest ich całkiem sporo) i trochę się do nich przywiązać. Nie będę kłamać, nie wszyscy są specjalnie interesujący i szczególnie na samym początku nie miałem zbytniej ochoty by pokonywać kolejne rozdziały wraz z nimi.

Na całe szczęście pomaga w tym fabuła - która podobnie jak książkowy wirus podkrada się do nas niespodziewanie i nawet nie wiemy w którym momencie nie możemy się oderwać od toczącej się akcji. King rozwija wszystko bardzo powoli, stopniując napięcie i rozwijając kolejne wątki bez pośpiechu. Nawet w tych najważniejszych, najbardziej ekscytujących momentach wszystko wydaje się takie... stonowane, żeby nie powiedzieć flegmatyczne. Co absolutnie nie przeszkadza w odbiorze, bo do tego stylu bardzo łatwo się przyzwyczaić.

Spodobało mi się zakończenie, było ono całkiem zaskakujące, nie spodziewałem się że właśnie w taki sposób King postanowi zamknąć główny wątek. Bardzo się ucieszyłem że ten finał nie był końcem książki, mamy potem jeszcze kilka rozdziałów zamykających zakończenie które notabene chyba są moimi ulubionymi. Nie chce zdradzać zbyt wiele, ale osoby na których skupił się autor w końcówce były naprawdę interesująco dobrane, biorąc pod uwagę wszystko przez co przeszli.

Chyba najlepszym komplementem jakim mogę obdarzyć tę książkę będzie stwierdzenie że przy ostatnich stronach byłem zawiedziony że to już wszystko. Takiego Kinga można czytać w nieskończoność.

JAKIE TO JEST DŁUGIE!

Stephen King uznał najwyraźniej że nie ma sensu robić z tego jakiegoś cyklu skoro można wszystko zmieścić w jednym wielkim klocu. Chociaż z drugiej strony, jeśli się nad tym porządnie zastanowić to ciężko byłoby podzielić tę książkę na tomy. Kompozycja jest zbyt dobra by można gdzieś między rozdziałami postawić kropkę i zachęcić czytelników do...